Dywizjon został sformowany na podstawie rozkazu ministra spraw wojskowych L. dz. 6739/Org. z 16 września 1938 w składzie pięciu baterii armat przeciwlotniczych (dwóch motorowych kalibru 75 mm wz. 36St, dwóch motorowych kalibru 40 mm i jednej półstałej kalibru 40 mm wz. 38).
Mobilizacja
Dywizjon był jednostką mobilizującą[1]. Dowódca dywizjonu był odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie mobilizacji jednostek artylerii przeciwlotniczej wpisanych na tabelę mob. dywizjonu[1]. Zgodnie z planem mobilizacyjny „W” dywizjon mobilizował, w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych brązowym (podgrupa 2):
baterię motorową artylerii przeciwlotniczej 40 mm typ A nr 3,
baterię motorową artylerii przeciwlotniczej 40 mm typ A nr 27,
baterię motorową artylerii przeciwlotniczej 40 mm typ A nr 30,
baterię motorową artylerii przeciwlotniczej 40 mm typ B nr 89,
samodzielną baterię motorową artylerii przeciwlotniczej 75 mm nr 9,
pluton półstały artylerii przeciwlotniczej 40 mm nr 901,
pluton półstały artylerii przeciwlotniczej 40 mm nr 902,
pluton półstały artylerii przeciwlotniczej 40 mm nr 903,
pluton półstały artylerii przeciwlotniczej 40 mm nr 904,
pluton półstały artylerii przeciwlotniczej 40 mm nr 905[2].
Ponadto w I rzucie mobilizacji powszechnej dywizjon mobilizował Ośrodek Zapasowy Artylerii Przeciwlotniczej nr 2[2].
Żołnierze dywizjonu
Pokojowa obsada personalna batalionu w marcu 1939[3][a]
↑Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[4].
↑Janusz Stanisław Klimontowicz. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.9520 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-05-19].
↑Władysław Bandrowski. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.5702 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-05-22].
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.