PROFILPELAJAR.COM

9 Batalion Strzelców Karpackich
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1942 i 1944
Rozformowanie	1942 i 1947
Nazwa wyróżniająca	Boloński
	Tradycje
Nadanie sztandaru	21 kwietnia 1946
	Dowódcy
Pierwszy	mjr Leon Firczyk
Ostatni	mjr Józef Różański
	Działania zbrojne
	kampania włoska
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	3 Brygada Strzelców Karpackich

9 Boloński Batalion Strzelców Karpackich (9 bsk) – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

Formowanie, zmiany organizacyjne i historia

9 Batalion Strzelców Karpackich został sformowany po raz pierwszy wiosną 1942 roku, w Palestynie, w składzie 3 Brygady Strzelców Karpackich. Podstawą formowania był rozkaz Ldz. 2440/A/I/tjn./42 dowódcy Wojska Polskiego na Środkowym Wschodzie z 23 maja 1942 roku i rozkaz Ldz. 53/59/Og. Org./tjn./42 dowódcy Dywizji Strzelców Karpackich z 30 maja 1942 roku. W listopadzie 1942 roku batalion został rozformowany.

Po raz drugi 9 Batalion Strzelców Karpackich został sformowany pod koniec 1944 roku we Włoszech również w składzie 3 Brygady Strzelców Karpackich. W kwietniu 1945 roku walczył w bitwie o Bolonię.

21 kwietnia 1945 o godz. 6.00 do centrum Bolonii jako pierwszy wkroczył oddział wydzielony 9 Batalionu Strzelców Karpackich pod dowództwem mjr. Józefa Różańskiego. Piętnaście minut później na najwyższej wieży miasta Torre di Asinelli zawieszona została polska flaga^[2]. O godzinie 8.00 do miasta weszli Amerykanie z 5 Armii. O tempie posuwania się świadczy odległość przebyta w ostatniej fazie: Polacy mieli do przebycia 50 km, a Amerykanie zaledwie 20 km. 2 Korpus Polski przez 13 dni wiązał walką trzy doborowe dywizje niemieckie (26-tą pancerną oraz 1. i 4. spadochronowe), brawurowo forsując cztery rzeki i dziewięć kanałów, umocnionych pod względem inżynieryjnym i zażarcie bronionych.

Przełamanie frontu pod Bolonią i wyzwolenie tego miasta miało decydujące znaczenie dla zadania Niemcom ostatecznej klęski na froncie włoskim. Oddziały 2 Korpusu Polskiego wkroczyły do Bolonii witane owacyjnie przez miejscową ludność. Z rozkazu dowódcy 8 Armii Polacy pozostali w tym rejonie nie biorąc już udziału w dalszym pościgu.

9 Batalionowi Strzelców Karpackich nadano uroczyście miano Bolońskiego, a 17 dowódców otrzymało honorowe obywatelstwo miasta. Senat Bolonii wręczył też żołnierzom polskim 215 specjalnie wybitych medali pamiątkowych z napisem Al liberatori che primi entrarono in Bologna 21 Aprile 1945 – per benemerenza ("Oswobodzicielom, którzy pierwsi weszli do Bolonii 21 kwietnia 1945 – w dowód zasługi").

Po wojnie batalion, będąc w składzie wojsk okupacyjnych, pełnił między innymi służbę wartowniczą. W lutym 1946 ochraniał obiekty wojskowe w rejonie Falconara^[3]. W 1946 roku batalion został przetransportowany z Włoch do Wielkiej Brytanii i tam w 1947 roku rozformowany.

Symbole batalionu

Sztandar
Sztandar, ufundowany przez mieszkańców Bolonii, uniwersytet i kardynała Mussali Rocca di Corngliano wręczono batalionowi 21 kwietnia 1946 roku w Bolonii. Sztandar przekazał podesta miasta Giuseppe Dorra, a wręczył go gen. Anders^[4].

Na stronie głównej w centrum znajduje się wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej w wieńcu laurowym i prostokątnej ramie. W czterech rogach wyhaftowano odznaki pamiątkowe batalionu. Na ramionach krzyża kawalerskiego umieszczono nazwy wyzwalanych przez 9 batalion, miast włoskich. Strona odwrotna na stronie odwrotnej, w rogach płata: w lewym górnym - odznaka pamiątkowa 3 Dywizji Strzelców Karpackich, w lewym dolnym - odznaka honorowa 2 Korpusu, w prawym górnym - herb Bolonii, w prawym dolnym - herb San Pietro^[4].

Obecnie sztandar eksponowany jest w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie^[5].

Odznaka
Zatwierdzona w Dzienniku Rozkazów dowódcy 2 Korpusu nr 25, poz. 35 z 23 marca 1946 roku^[6]. Wykonana w białym metalu, emaliowana; stanowi kompozycję stylizowanego orła w locie i tarczy z herbem Bolonii. W górnej części tarczy napis 9 B. S. K. - 21. IV 1945. Pozostała część tarczy podzielona na cztery pola, na których znajdują się szarfy z napisem Libertas i krzyże. Orzeł wykonany z białego metalu, herb emaliowany: tarcza emalia biała, szarfy – emalia niebieska, krzyże – emalia czerwona, nad krzyżami złote pasy. Odznakę noszono na beretach w odległości 5 cm od orzełka, po jego lewej stronie. Noszona była również na górnej lewej kieszeni munduru, jako odznaka pamiątkowa mocowana nakrętką. Wykonywała ją firma F. M. Lorioli, Milano - Roma^[7].

Żołnierze batalionu

Dowódcy batalionu

ppłk Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowski (od V 1942)
mjr Leon Franciszek Firczyk
mjr Józef Grzegorz Różański (od 1 VIII 1946)

Zastępcy dowódcy batalionu

mjr Józef Grzegorz Różański (do 1 VIII 1946)

Oficerowie

por. Leon Pająk - dowódca 4 kompanii

Przypisy

↑ Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 169.
↑ Sarner; Zdobywcy Monte Cassino...str 199
↑ Żak 2014 ↓, s. 144.
↑ ^a ^b Murgrabia 1990 ↓, s. 46.
↑ Murgrabia 1990 ↓, s. 123.
↑ Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 506.
↑ Partyka 1997 ↓, s. 73.

Bibliografia

Kronika 3 Dywizji Strzelców Karpackich Nr 1 za czas od 3 V 1942 do 10 XII 1943. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. C.292.. [dostęp 2016-06-02].
Spis i fotografie żołnierzy 3 Dywizji Strzelców Karpackich. W: Trzecia Dywizja Strzelców Karpackich 1942–1987. Władysław Maciejczyk (red.). T. 2. Londyn: Zarząd Główny Związku Karpatczyków 3 DSK, 1991.
Witold Biegański, Historyczne bitwy. Bolonia 1945, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1986, ISBN 83-11-07363-5
Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.
Jerzy Murgrabia: Symbole wojskowe Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Wydawnictwo Bellona, 1990. ISBN 83-11-07825-4.
Jan Partyka: Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939-1945. Wojska Lądowe. Rzeszów: Wydawnictwo Libri Ressovienses, 1997. ISBN 83-902021-9-0.
Harvey Sarner, Piotr K Domaradzki: Zdobywcy Monte Cassino : generał Anders i jego żołnierze. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2006. ISBN 83-7506-003-8.
Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-204-3299-2.
Jakub Żak: Nie walczyli dla siebie. Powojenna odyseja 2 Korpusu Polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2014. ISBN 978-83-7399-621-2.
Wojsko Polskie 1939-1945 - Barwa i broń. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984. ISBN 83-223-2055-8.