Dla podkreślenia więzi 4 pułku artylerii mieszanej ze społeczeństwem Kołobrzegu, na podstawie postanowień rozkazu Ministra Obrony Narodowej Nr 1/MON z 2 stycznia 1991 w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego[4] 4 grudnia 1994 pułk przyjął nazwę wyróżniającą „Kołobrzeski” oraz otrzymał imię generała Wincentego Aksamitowskiego[5].
17 marca 1995 roku Prezydent RP Lech Wałęsa nadał pułkowi sztandar ufundowany przez Komitet Fundatorów Sztandaru[6][7].
3 maja 1995 roku na placu przed kołobrzeskim ratuszem miejskim odbyła się uroczystość wręczenia sztandaru[8].
W związku z rozformowaniem 8 Bałtyckiej Dywizji Obrony Wybrzeża, z końcem 2001 roku pułk został rozwiązany.
Batalionu Artylerii Legionów Polskich we Włoszech (1799)
4 batalionu artylerii pieszej 4 Dywizji Piechoty (1809-1814)
4 kompanii lekkiej artylerii pieszej (1815-1831)
4 Kujawskiego Pułku Artylerii Lekkiej (1918-1939)
4 Kresowego Pułku Artylerii Lekkiej (1942-1947)
Symbole pułku
Odznaka pułkowa
Odznaka wykonana w kształcie okrągłej tarczy otoczonej srebrnym wieńcem laurowym. Na dole wieńca skrzyżowane lufy armatnie, na które nałożono zielono-czarną szarfę spiętą w kokardę z literami PA i datami, 1918 i 1943. Na błękitnym tle tarczy widnieje cyfra pułkowa 4 i biała sylwetka kołobrzeskiego pomnika zaślubin Polski z morzem.
Odznaka o wymiarach 40x36 mm, swym kształtem nawiązuje do odznaki pamiątkowej 4 Kujawskiego Pułku Artylerii Lekkiej z 1926. Zaprojektował ją mjr Grzegorz Ciechanowski, a wykonano w pracowni grawerskiej Andrzeja Panasiuka w Warszawie. Każda odznaka posiadała swój unikatowy numer wybity na rewersie.
Pierwsze odznaki wręczono 15 sierpnia 1991[11].
Struktura organizacyjna
dowództwo i sztab
bateria dowodzenia
bateria rozpoznania dźwiękowego
1 dywizjon artylerii samobieżnej (haubice 122 mm 2S1 Goździk)
2 dywizjon artylerii samobieżnej (haubice 122 mm 2S1 Goździk)
3 dywizjon artylerii rakietowej (BM-21)
trzy dywizjony artylerii przeciwpancernej (skadrowane)
↑Decyzja nr 121 Ministra Obrony Narodowej 17 listopada 1994 w sprawie nadania nazwy wyróżniającej oraz imienia patrona 4 pam w Kołobrzegu Dziennik Rozkazów MON z 1994 poz. 117.
↑Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego.... s. 105.
Bibliografia
Grzegorz Ciechanowski: Tradycje wojskowe związków taktycznych Wojsk Lądowych na Pomorzu Zachodnim. W: Pomorze militarne. Stulecie odrodzenia polski a region. T. IX. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”, 2018. ISBN 978-83-89341-98-3.
Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.
Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9.
Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.