1/VI Batalion Wartowniczy
![]() 1/VI Batalion Wartowniczy[a] – pododdział Wojska Polskiego pełniący służbę ochronną na granicy II Rzeczypospolitej. Formowanie i zmiany organizacyjne1/VI batalion wartowniczy sformowano w 1919[2]. Funkcjonował w strukturze Okręgu Generalnego Lwów[1]. W skład batalionu wchodziło dowództwo oraz 4 kompanie po 3 plutony. W dowództwie, oprócz dowódcy batalionu, służyli oficerowie: sztabowy, adiutant, prowiantowy i kasowy; podoficerowie: mundurowy, prowiantowy, rusznikowy, sanitarny oraz 6 ordynansów[1]. Pod koniec września 1920 zapadła decyzja o likwidacji Korpusu Strzelców Granicznych[3]. 29 września 1920 dyrektywa Ministerstwa Spraw Wojskowych nakazała batalionom wartowniczym ochronę granic. W sumie na 48 baonów wartowniczych, do służby granicznej przeznaczono 21 baonów[4]. 4 listopada 1920 bataliony wartownicze nr 8/VI i 1/VI otrzymały rozkaz zluzowania 6 pułku Strzelców Granicznych. Batalion nr 8/VI przegrupował się z Siedlec do Szczuczyna, a nr 1/VI z Łodzi do Chorzel. W drugiej dekadzie tego miesiąca bataliony osiągnęły nakazane im rejony i przejęły przeznaczone im odcinki graniczne[5]. 1/VI batalion wartowniczy wcielony został w sierpniu 1920 do 38 pułku piechoty[6]. Dowódcy batalionuUwagiPrzypisy
Bibliografia
|