Żywkowo (województwo warmińsko-mazurskie)

Zobacz też: Żywkowo w innych znaczeniach tej nazwy.
Żywkowo
wieś
Ilustracja
Kapliczka greckokatolicka
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

bartoszycki

Gmina

Górowo Iławeckie

Liczba ludności (2008)

30

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-220[2]

Tablice rejestracyjne

NBA

SIMC

0474643

Położenie na mapie gminy wiejskiej Górowo Iławeckie
Mapa konturowa gminy wiejskiej Górowo Iławeckie, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Żywkowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Żywkowo”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Żywkowo”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Żywkowo”
Ziemia54°22′15″N 20°35′34″E/54,370833 20,592778[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Żywkowo (niem. Schewecken) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie[3][4], na terenie Natangii, przy granicy z Rosją.

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Jest to najpopularniejsza z polskich tzw. „bocianich wsi”. Odnotowuje się, że Żywkowo zamieszkuje ok. 160 bocianów białych w 42 gniazdach. Najwięcej bocianich gniazd (24) ma w swoim gospodarstwie Polskie Towarzystwo Ochrony Ptaków.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Żywkowo[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0474650 Grądzik kolonia
Bocianie gniazda
Wieża widokowa w gospodarstwie PTOP
Bociany białe na łące we wsi Żywkowo

Historia

Pierwotnie na tym terenie zlokalizowana była wieś Seweke, zniszczona podczas wojen polsko-krzyżackich. Ponowne wzmianki pochodzą z 1785 roku. Około roku 1821 liczba mieszkańców wynosiła 44 osoby, do roku 1928 wzrosła do 54. Po II wojnie światowej miejsce wysiedlonych niemieckich mieszkańców zajęli ukraińscy przesiedleńcy z akcji „Wisła” i do dziś wieś zamieszkują ich potomkowie.

W 1983 r. we wsi było 14 budynków mieszkalnych ze 118 mieszkańcami. Wieś miała elektryczne oświetlenie ulic, funkcjonowało 21 indywidualnych gospodarstw rolnych, uprawiających łącznie 213 ha ziemi i hodujących 139 sztuk bydła (w tym 87 krów), 85 świń, 18 koni i 13 owiec. W tym czasie we wsi była świetlica i punkt biblioteczny.

Przy wsparciu wspólnoty greckokatolickiej i władz lokalnych w 2000 roku została ufundowana kapliczka greckokatolicka. Wzniesiono ją w centralnym miejscu wsi.

Przypisy

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 164626
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1630 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. ↑ a b GUS. Rejestr TERYT

Bibliografia

  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1.

Linki zewnętrzne

Gmina Górowo Iławeckie
Wsie
Kolonie
Osady
Osady leśne
Kolonie wsi
Kolonia osady