Żaba pirenejska

Pelophylax perezi[1]
(López-Seoane, 1885)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Neobatrachia
Rodzina	żabowate
Rodzaj	Pelophylax
Gatunek	żaba pirenejska
Synonimy Rana hispanica Fitzinger, 1826 Rana calcarata Tschudi, 1838 Rana perezi Seoane, 1885 Rana esculenta perezi — Boulenger, 1886 Rana ridibunda perezi — Mertens, 1925 Rana perezi — Hotz, 1974 Rana (Rana) perezi — Dubois, 1987 Rana (Pelophylax) perezi — Dubois, 1992 Rana (Pelophylax) kl. grafi Crochet, Dubois, Ohler i Tunner, 1995 Hylarana perezi — Chen, Murphy, Lathrop, Ngo, Orlov, Ho i Somorjai, 2005 Pelophylax perezi — Frost, Grant, Faivovich, Bain, Haas, Haddad, de Sá, Channing, Wilkinson, Donnellan, Raxworthy, Campbell, Blotto, Moler, Drewes, Nussbaum, Lynch, Green & Wheeler, 2006[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski
Zasięg występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Żaba pirenejska (Pelophylax perezi) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny żabowatych (Ranidae). Wcześniej była traktowana jako podgatunek żaby śmieszki, dopiero w 2006 roku została wyodrębniona jako osobny gatunek.

Występuje na Półwyspie Iberyjskim i w południowej Francji^[3]; występuje również na Balearach, Wyspach Kanaryjskich i Maderze, gdzie zostały introdukowane sztucznie.

Zamieszkuje w zasadzie we wszystkich rodzajach zbiorników wodnych, zarówno stojących, jak również wolno płynących. Przebywa również na terenach zalewowych i terenach bagiennych. Na lądzie przebywają najczęściej osobniki młode, które wędrują w poszukiwaniu zbiorników wodnych do osiedlenia.

Jest to niewielka żaba wyglądem przypominająca żabę śmieszkę, ale znacznie mniejsza, gdyż samica osiąga tylko 8 cm długości a samce – 7 cm. Największe zaobserwowane osobniki miały 10 cm. Głowa duża, oczy szeroko rozstawione, wysoko na głowie. Skóra jest gładka lub lekko szorstka. Wyraźnie zaznaczone fałdy grzbietowo-boczne. Łapy są dobrze rozwinięte. Ubarwienie zmienne. Grzbiet zwykle zielony, ale także brązowy lub szarawy do ciemnoszarego. Wzdłuż kręgosłupa żółty lub zielony pasek, po obu stronach paska rząd nieregularnych prostokątnych plam. Brzuch białawy z licznymi nieregularnymi ciemnymi plamkami.

Żaba ta w zasadzie cały czas spędza w wodzie, tylko młode osobniki po osiągnięciu dojrzałości płciowej wychodzą na ląd w celu znalezienia nowych siedlisk. Pożywieniem ich są owady, ale także dżdżownice, pająki, a także drobne skorupiaki. W okresie od listopada do lutego/marca zapadają w stan hibernacji.

Rozród odbywa się w okresie od lutego do czerwca. Rozwój zarodków i kijanek trwa od dwóch do czterech miesięcy, co zależy od temperatury wody, w której przebywają. Młode osobniki osiągają dojrzałość płciową w zasadzie w pierwszym roku życia.

• Günter Diesener, Josef Reichholf: Płazy i gady. Leksykon przyrodniczy. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 90. ISBN 83-7129-440-9.