Źrenica

Ludzkie oko. Źrenica jest centralnym, przezroczystym polem (widoczne jako czarne). Zielono-brązowy obszar otaczający źrenicę to tęczówka. Biała zewnętrzna obwódka to twardówka, której centralną przezroczystą częścią jest rogówka.

Źrenica (łac. pupilla) – w anatomii kręgowców otwór w oku[1], położony przed soczewką, odpowiedzialny za ilość światła padającego na siatkówkę. Chroni wnętrze gałki ocznej przed nadmierną ilością oświetlenia[2]. Kształt źrenicy jest zmienny gatunkowo, może być ona okrągła, owalna lub szczelinowata[1].

U człowieka źrenica jest okrągła[3]. Jej średnica wynosi 3 do 8 mm, zmienia się pod wpływem skurczów mięśni zwieracza i rozwieracza źrenicy w zależności od zmian oświetlenia. Na szerokość źrenicy wpływ mają także emocje[2].

Znaczenie diagnostyczne

Odruchy źreniczne należą do najczęściej badanych przy różnego rodzaju urazach z utratą przytomności.

Zobacz też

Informacje w projektach siostrzanych
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Cytaty w Wikicytatach
 Definicje słownikowe w Wikisłowniku

Przypisy

  1. ↑ a b Andrzej Jasiński, Narząd wzroku. Ogólna budowa oczu, [w:] Henryk Szarski (red.), Anatomia porównawcza kręgowców. Część druga, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 445–448, ISBN 83-01-02274-4.
  2. ↑ a b Zygmunt Urbanowicz: Mała encyklopedia anatomii człowieka. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2003, s. 743. ISBN 83-89309-09-2.
  3. ↑ Aleksander Michajlik, Witold Ramotowski, Anatomia i fizjologia człowieka, wyd. V poprawione i uzupełnione, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2022, s. 549, ISBN 978-83-200-4662-5.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.