Świechocin – wieś sołecka w zachodniej Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Pszczew.
Historia
Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XV wieku. Wymieniona po raz pierwszy w 1475 pod nazwą Swyrkoczino, 1508 Szwychoczino, 1538 Swychoczyno, Szwychoczyno, 1563 Swichoczini, 1564 Swichoczin, 1577 Swiechoczin, 1580 Swięchoczin[3].
Miejscowość była wsią kościelną w kluczu Pszczew należącą do biskupów poznańskich. W 1475 leżała w powiecie poznańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1508 należała do parafii Pszczew[3].
Miejscowość wspominały również historyczne dokumenty podatkowe. W 1475 wymieniona została w wykazie zaległości podatkowych. W 1538 Świechocin odbił ciążę (czyli nie dopuścił do egzekucji wyroku sądowego) nakładającego na wieś 14 grzywien kary za niezapłacenie poboru podatkowego. W 1564 we wsi odnotowano 9 łanów osiadłych, 4 łany opuszczone oraz dwa łany należące do sołtysa. W sumie miejscowość liczyła 15 łanów, z których pobrano: z każdego łanu osiadłego pobrano płatność po 24 grosze czynszu oraz jedną ćwierć owsa, 2 koguty i 15 jaj. Natomiast z łanów opustoszałych, które oddawane są w dzierżawę kmieciom siedzącym na łanach osiadłych, płacony jest tylko czynsz w wysokości 24 groszy. Sołtys płacił 2 zł i 24 skudy, karczmarz od karczmy dawał 24 grosze oraz opłata od przywożonego piwa zwaną stawne. W sumie dochód ze Świechocina wyniósł wówczas 8 grzywien, 10 groszy, 9 ćwiertni owsa, 20 kogutów, dwie kopy plus 15 sztuk jaj (czyli w sumie 135 jaj). W latach 1508–1509 odnotowano pobór od 12 półłanków osiadłych, 6 groszy od karczmy, a w 1509 ponadto sołtys zapłacił od jednego łana. W 1563 miał miejsce pobór od 5 łanów osiadłych, jednego łana sołtysiego oraz karczmy dorocznej. W 1580 odbył się pobór ze wsi od 7 łanów osiadłych, dwóch zagrodników i 3 komorników[3].
W 1580 wieś duchowna Święchoczin, własność biskupa poznańskiego, położona była w powiecie poznańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[4].
W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim.
W okresie międzywojennym miejscowość znajdowała się w granicach II Rzeczypospolitej blisko granicy polsko-niemieckiej. W miejscowości stacjonował komisariat Straży Granicznej i placówka I linii SG „Świechocin”[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Wieża widokowa
Na północny wschód od wsi stoi wieża widokowa. Ma ona drewnianą konstrukcję, liczy sześć kondygnacji i ma wysokość całkowitą 18,66 metra. Najwyższa platforma widokowa znajduje się na wysokości 14,40 metra[6].
Galeria
Widok na wieś z wieży widokowej
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137787
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1286 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c Chmielewski 1987 ↓, s. 111–112.
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 27.
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 22. ISBN 83-87424-77-3.
- ↑ Gmina Pszczew, Aktualności. Wieża obserwacyjno – widokowa w m. Świechocin.
Bibliografia
Linki zewnętrzne
.jpg)
.jpg)
