Rośliny te zasiedlają wilgotne miejsca przy strumieniach oraz mszyste lasy. Europejskie gatunki należą do pierwszych roślin kwitnących wczesną wiosną. Niewielkie znaczenie ma jeden z chińskich gatunków – bardziej okazały C. davidianum rzadko uprawiany jako roślina ozdobna[6]. Rodzajowa nazwa naukowa pochodzi od greckich słów chrysos i splenos oznaczających złoto i śledzionę. Pierwszy wyraz nawiązuje do barwy górnych liści i kwiatów, drugi do zastosowań medycznych[4].
Niewielkie byliny osiągające zwykle do 10 cm wysokości, czasem tylko 2 cm (C. wrightii), czasem sięgających do 30 cm. Tworzą płaty z powodu rozrastania się za pomocą kłączy, rozłogów (czasem z normalnymi liśćmi, czasem z liśćmi łuskowatymi) oraz korzeniących się łodyg, które pokładają się, podnoszą lub rosną wyprostowane. Rośliny różnych gatunków są nagie, rzadko lub gęsto owłosione[6][4].
Często zimotrwałe, dolne zielone, górne żółtawe. Liście ogonkowe, u jednych gatunków skrętoległe, u innych – naprzeciwległe. Blaszka liściowa zwykle zaokrąglona, całobrzega lub na brzegu płytko wcinana. Użyłkowanie dłoniaste[6][4].
Drobne, do 4 mm średnicy, zebrane po 2–30 (rzadko pojedyncze) w główkowato spłaszczone od góry wierzchotki na szczycie pędów. Działki kielicha 4, połączone u nasady, barwy żółtej, zielonawej lub białawe, czasem czerwono nabiegłe lub punktowane. Płatków korony brak. Pręcików jest zazwyczaj 8, czasem 4, rzadko 2. Zalążnia niemal całkowicie dolna, powstaje z jednego owocolistka, ale ma dwie szyjki słupka[6][4].
Wielonasienne torebki po dojrzeniu rozdzielające się na dwie części i tworzące w ten sposób otwarty od góry kubeczek. Nasiona gładkie, czerwonobrązowe lub ciemnobrązowe są kuliste lub elipsoidalne. Rozprzestrzeniane są przez uderzenia kropli deszczu wpadające do rozpostartego owocu. U różnych gatunków nasiona w ten sposób wyrzucane wylatują z owocu na odległość od ok. 30 do ponad 100 cm[4][6].
Systematyka
Rodzaj tradycyjnie dzielony był na dwie grupy gatunków ulistnionych naprzeciw- i skrętolegle. Podział taki znajduje potwierdzenie w badaniach molekularnych i biochemicznych, wykazujących istotne różnice między tymi grupami[4].
Rodzaj Chrysosplenium należy do rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae), która jest rodziną siostrzaną dla agrestowatych (Grossulariaceae) i wraz z nią należy do rzędu skalnicowców (Saxifragales) w obrębie okrytonasiennych.
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02](ang.).
↑ abcdefghCraig C. Freeman, Nicholas D. Levsen: Chrysosplenium Linnaeus. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2013-12-13]. (ang.).
↑ abChrysosplenium. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-12-13].
↑ abcdefgRoger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2011, s. 103. ISBN 0-333-74890-5.
↑Pan Jintang; Hideaki Ohba: Chrysosplenium Linnaeus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2013-12-13]. (ang.).
↑ZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 60, ISBN 978-83-62975-45-7.
.JPG)
