Łączyno

Łączyno
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kartuski

Gmina

Stężyca

Liczba ludności (2014)

367

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-323[2]

Tablice rejestracyjne

GKA

SIMC

0173858

Położenie na mapie gminy Stężyca
Mapa konturowa gminy Stężyca, u góry znajduje się punkt z opisem „Łączyno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łączyno”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łączyno”
Położenie na mapie powiatu kartuskiego
Mapa konturowa powiatu kartuskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Łączyno”
Ziemia54°16′06″N 18°00′11″E/54,268333 18,003056[1]

Łączyno (kaszub. Łątczëno) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca[3][4].

Wieś leży na obszarze Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, w bliskim sąsiedztwie Jeziora Raduńskiego Dolnego (zatoka jeziora zwana Jeziorem Łączyńskim).

Integralne części wsi Łączyno[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0173864 Łączyński Młyn część wsi (do 2023 r.)
0173870 Wygoda Łączyńska część wsi (do 2022[5])

Łączyno 31 grudnia 2014 r. miało 367 stałych mieszkańców, z których 288 osób mieszka w głównej części miejscowości[6]. Wieś jest siedzibą sołectwa Łączyno, w którego skład wchodzą również Wygoda Łączyńska i Łączyński Młyn.

Przez Łączyno prowadzi turystyczny Szlak Wzgórz Szymbarskich. Po drugiej stronie przesmyku stanowiącego Bramę Kaszubską i dzielącego oba jeziora Raduńskie znajduje się stacja limnologiczna Uniwersytetu Gdańskiego, zaś przesmykiem przebiega trasa drogi wojewódzkiej nr 228. W kierunku północnym od wsi znajduje się półwysep Hel – na wysokości 32,2 m nad taflą jeziora, długości 1,6 km i szerokości 200 m, oddzielający zatokę Jezioro Łączyńskie od Jeziora Raduńskiego Dolnego.

Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72149
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 692 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. a b GUS. Rejestr TERYT
  5. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
  6. Liczba ludności Gminy Stężyca - pobyt stały na dzień 31.12.2014r.. UG Stężyca. [dostęp 2012-02-06].
  7. Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.

Linki zewnętrzne

Zobacz też