Yaqub ibn Tariq

Yaqub ibn Tariq (en arab: يعقوب بن طارق; mòrt en 796 AbC) èra un astronòm e matematician pèrsa que moriguèt a Bagdad.

Las òbras atribuidas a Yaqub ibn Tariq inclusisson:

• Zīj maḥlūl fī al‐Sindhind li‐daraja daraja ("Taulas Astronomicas tables dins lo Sindhind resolgudas per cada gra"),
• Tarkīb al‐aflāk ("Disposicion de la òrbas"),
• Kitāb al‐ʿilal ("rasonament"),
• Taqṭīʿkardajāt al‐jayb ("Distribucion dels kardajas del sine"), e
• Mā irtafaʿa min qaws niṣf al‐nahār ("Elevacion lo long de arc meridian").

Una òbra astrologica nomenada Al‐maqālāt (Capítols) li es tanben atribuit amb una autra font desconeguda.

Lo Zīj, escrich vèrs 770, es basat sus una òbra sanskrita, lo Brāhmasphuṭasiddhānta.^[1]. Aquela òbra foguèt portada a la cort d'Al-Mansur per Sindh, segon un astronòm Sindhi nomenat Kankah.^[2]

Lo tractat de cosmografia de Tarkīb al‐aflāk o lo plaçament e talha dels còrses celèstes. Estimèt la talha e distàncias dels còrs celèstes mejans las òbras d'al-Bīrūnī d'Índia; segon el, Yaqub ibn Tariq estimèt lo radi de la Tèrra a 1 050 farsakhs, lo diamètre de la Luna e Marcuri a 5 000 farsakhs (4,8 rais de la Tèrra), e lo diamètre d'autres còrses (Vènus, Solelh, Mart, Jupitèr, a Saturne) a 20 000 farsakhs (19,0 radis de la Tèrra.)^[3]

1. ↑ Pingree, p. 97
2. ↑ Kennedy 1956, p. 134, 71
3. ↑ Pingree, pp. 105–106