Rogièr BartaRogièr Barta (en francés: Roger Gaston Barthe; Magalaç, país d'Erau, 20 de març de 1911 - Montpelhièr, 18 de genièr de 1981) foguèt un escrivan, ensagista e filològ occitan. La vidaFilh de n'Emili Barta, òme de teatre e escrivan occitan plan famós a l'epòca, e demercé lo sieu mitan familial, cultural e social, aguèt totas las oportunitats e facilitats (malgrat l'exili a París) per poder menar una accion occitana e occitanista tot lo long de la siá vida. Professor agregat d'espanhòl e director de companhiá d'asseguranças, es subretot conegut per èsser estat l'aparaire, defensor e promotor de l' Idèa latina que li n'ajudèt de contunh a créisser e se desvolopar pels païses latins, romanics e d'en primièr Catalonha. Fondèt, per çò far, las Annales de l'Idée latine (Annals de l'Idèa latina) amai cofondèt la France latine (França latina). Membre actiu del comitat de redaccion de Òc (revista) e Occitania (revista) amai collaborator assidú de lo Gai saber, foguèt president d'onor dels Amics de la lenga d'Òc, d'a París, de París. Autor del libre de poèmas La font perduda qu'escriguèt en catalan, editat a Barcelona en 1934, recampèt plan mai tard, en 1979, los sieus escriches escampilhats en per moltas revistas e publicacions occitanas dins Pròsas de tota mena, lo sieu itinerari bartassièr. L'ÒbracitacionsL'AccioncitacionsCitacionsBibliografia
Referéncias
e ca Ligams extèrnes
|
