Son pontificat fuguèt marcat per la bastida de la Basilica de Santa Maria Majora e, coma sei predecessors, per la lucha còntra l'eresiaariana sostenguda per l'emperaire Constanç II que l'exilèt de 355 a 358 en Macedònia. Deguèt negociar sa liberacion e acceptar d'administrar la Glèisa ambé l'antipapaFèlix II qu'abandonèt rapidament Roma en causa de l'ostilitat de la populacion.