La lèi d'Ohm, ò lèi fondamentala de l'electrocinetica, es una lèi fisica empirica que lia l'intensitat I d'un corrent electric (en A) traversant un dipòl electric, la resisténcia electrica R d'aqueu dipòl (en Ω) e la tension U entre sei boinas (en V) segon la relacion :

Aquela lèi foguèt publicada per lo premier còp en 1827 per lo fisician alemand Georg Simon Ohm (1789-1854). Pasmens, l'importància d'aquela descubèrta foguèt pas compresa per la comunautat scientifica dau periòde e lo fisician francés Claude Pouillet (1789-1868) la trobèt tornarmai d'un biais independent en 1834. Aquò permetèt de donar mai d'interès ai trabalhs d'Ohm e d'utilizar la lèi per estructurar lei conoissenças dei contemporanèus sus l'electricitat. Ansin, la lèi d'Ohm es desenant considerada coma una relacion fondamentala en electricitat.

En corrent alternatiu, la resisténcia electrica es remplaçada per l'impedància Z dau dipòl. La relacion s'escriu alora en notacion complèxa :

De variantas de la lèi existisson per l'adaptar a divèrsei sistèmas. En particular, au nivèu locau, existís una lèi d'Ohm locala que permet de liar la densitat de corrent ${\displaystyle {\vec {\jmath }}}$ (en A.m^-2), la conductivitat electrica ${\displaystyle \sigma }$ (en S.m^-1) e la fòrça electromotritz ${\displaystyle {\vec {E}}}$ (en V) segon la relacion :

• Electricitat.
• Intensitat.
• Lèis de Kirchhoff.
• Resisténcia electrica.
• Tension electrica.