Gaston Castèl
BiografiaFiu d’un entrepreneire de maçonariá, Gaston Castèl es naissut lo promier d'agost de 1886. En 1907 es lo promier escolan reçauput au concors d'entrada de la nòva escòla d'arquitectura de Marselha. De 1909 a 1913, es escolan a l'Escòla Nacionala Superiora dei Bèleis Arts de París. Daverarà lei Jòias dau segon Grand Prèmi de Roma en arquitectura en 1913. Mobilisat en 1914 en coma sergent au 258en regiment d’infanteriá. Es nomenat sota-luectenent sus lo prat batalhier. Lo 26 de julhet de 1914, es seriosament nafrat a la cara e quitat coma mòrt. Es engabiolat a Ingolstadt en Bavièra puei es transferit a Montreux en Soíssa. A la fin de la guèrra, tòrna a Paris e collabòra amb l'arquitècte Guillaume Tronchet. Ferdinand Buisson s'avisa d'eu a n'aquesta epòca e lo nomena arquitècte despartamentau dei Bòcas-de-Ròse. En 1918 tòrna amb son esposa a Marselha. Le 3 de decembre 1919 va au Brasiu a Rio de Janeiro e a Santos per edificar un monument en omenatge a José Bonifacio en celebrança de l'independéncia de Brasiu. Fins a 1941, demorarà cap-arquitècte dei Bocas de Ròse. Lo Govèrn de Vichèi li demandarà de quitar sa carga. Dau temps de sa mission, realizarà plusiors edificis que ne'n vaqui d'exèmples :
Son ostau personau, que s'atròva au numèro 2 de l'endrona Croix-de-Régnier a Marselha es estat classificat Monument Istoric, coma de nombroseis òbras sieunas. Bastiguèt tanben d'Abitacions a Bòn Mercat ai Chartrós ò a la Blafarda. Lo segond reng d'abitacions bastidas darrier lo Pòrt-Vièlh de Marselha après de son abaliment per lei nazis es estat fach per eu. Fuguèt tanben sòci de l’Acadèmia de Marselha e Oficier de la Legion d'Onor en 1926 puei Comendor en 1932. Partent de 1952, serà professor a l'Escòla d'Arquitectura de Marselha. Escriguèt plusiors obratges, en francés :
Bibliographie
|
