Estatua menir

Una estatua menir es una representacion monolitica antropomòrfa (en forma d’òme o de femna) coma se ne fasiá dins l'Euròpa neolitica e del començament de l’Edat del bronze. Per las formas mai pichonas se parla usualament d’estatua estela. Per d'autras partidas del mond, s’emplega mai l’expression generala d’estela antropomòrfa.

Aqueste darrièr tèrme pòt èsser emplegat coma sinonim d’estatuas menirs o d’estatua estelas.

Las estatuas estelas de Senàs (ò «d’Orgon») foguèron descobèrtas tre 1838 ^[1] Mas mai lo tèrme francés de statues-menhirs s’impausèt amb las òbras de l’abbat Frédéric Hermet dins Avairon e dins Tarn, en 1890 e las annadas seguentas. Es demorat tradicional quitament s’es parcialament impròpri e son usatge s’es espandit dins tota Euròpa, dins sa forma francesa o dins de formas traspausadas en foncion de las lengas (estatuas-menhirs, statuenmenhir, statue-menhir...). L'italian coneis tanben statue stele e lo francés stèles-statues e dalles anthropomorphes ^[2]

La distincion entre estatuas menirs, estatuas estelas e estelas antropomòrfas es pas totjorn facha. D’unes autors estiman mai d’emplegar la forma unica estela antropomòrfa, percebuda coma mai neutra e mai scientifica ^[2], d’autres preferisson l’expression mai anciana e mai tradicionala d’estatua menir, en li conferissent un sens generic. En aquel cas, una valor arquetipala o «canonica» de las estatuas roergassas es implicita. Los tres tèrmes pòdon tanben èsser emplegats coma simples sinonims. Quitament entre autors qu’emplegan los tèrmes en repectant una nuància, la classificacion es pas fixada per un consensus e las limitas demòran fluctuantas.

• Portal de la Preïstòria

1. ↑ Les statues-menhirs et la fin du Néolithique en Occitanie, Philippe Galant, Mireille Leduc e Henri Marchesi, Direccion regionala dels afars culturals d'Occitània, coll. « Duo. Monuments objets », 2023. (ISBN 978-2-11-167718-0).
2. ↑ ^2,0 et ^2,1 Images du corps en Méditerranée occidentale. Les stèles anthropomorphes néolithiques du sud-est de la France (Vème-IIIème millénaire avant J.-C.), tèsi de doctorat de Jules Masson Mourey Aix-Marseille Université. p 3-4.