Dinamo La dinamo (abreviacion de maquina dinamoelectrica) es un aparelh que produtz de corrent continú (CC), convertissent l'energia mecanica en electrica, mejans l'inducion eletromagnetica. Es constituida d'un imant e d'una bobina. Amb l'energia mecanica (d'un riu, per exemple) se fa tornejar un axe qu'es dotat d'un imant, fasent alternar los pòls nòrd e sud dins la bobina e per induccion produtz l'energia electrica e un camp magnetic. Lo contrari es possible, es a dire, la bobina se plaça sus l'axe e al mudar se desvolpa lo camp. Las dinamos pòdon tirar l'energia mecanica de las turbinas, que siá a frej (dins lo cas de las tombadas d'aiga) o a caud (dins lo cas de la vapor d'aiga). Las polaritats de l'imant son invertidas cada 180 gras de rotacion atal la dinamo produtz un corrent continú, al contrari dels alternators, que transforman l'energia del moviment en energia eletrica alternativa, es a dire, fasent de pausas, mas aquelas son tan rapidas que son pas detectablas. A l'interior de la dinamo, i a un fial condutor en espirala, e d'imants de meteissa polaritat dirigits cap a l'espirala. Quand los imants son en moviment circular, lo seu camp magnetic atira los eletrons del condutor, de biais qu'aqueles eletrons passen d'una partida a l'autra del fial. Dins lo cas de la preséncia d'un metal, los eletrons "traches" provòcan una Diferéncia de potencial (DDP), e atal, una tension inducha. Donadas istoricasIstoricament, mercé a Étienne Œhmichen, la dinamo foguèt utilizada per produire l'electricitat dins los automobils fins als ans 1960. Los progresses dins l’electronica e las diòde fiablas e compactas permetèt d'utilizar un ensems alternator + redreçador mai compacte e fiable[1].
Galariá
|
