Octave er det niande albumet til The Moody Blues, og det første albumet etter ein lengre pause etter Seventh Sojourn i 1972. Albumet kom ut i 1978. Albumet var det siste med tangentspelaren Mike Pinder, som forlet gruppa under innspelinga, og ikkje ønskte å turnere med bandet. Pinder hadde nettopp slått seg ned i California med familien sin, og meinte at han ikkje gjekk så godt i lag med bandkameratane lenger. Justin Hayward og John Lodge måtte derfor spele dei gjenverande tangent-delane sjølve, og Pinder vart erstatta av den tidlegare Yes-keyboardisten Patrick Moraz for turneen deira i 1979.
Octave vart rekna som stilmessig annleis enn dei førre Moody Blues-albuma, hovudsakleg fordi dei nytta lounge-liknande orgel og synthesizerar i staden for mellotron og chamberlin. Verkelege strykarar vart nytta på tre songar.
Etter ein lengre pause, kom Octave ut då punk og disco hadde starta, og albumet selde ikkje like bra som føregåande album av bandet, men nådde likevel sjetteplassen i Storbritannia og selde til platina i USA, der det nådde 13. plass. Albumet inneheldt hitsingelen «Steppin' in a Slide Zone», som nådde 39. plass i USA, i tillegg til «Driftwood», som hadde mindre suksess.
I november 2008 vart albumet nymastra og gjeve ut på CD med fem konsertopptak som bonusspor.
