Beit HaArava (hebraisk skrift בֵּית הָעֲרָבָה, tyder Aravahuset) er ei israelsk busetjing og kibbutz på den okkuperte Vestbreidda. Han ligg nær Daudehavet og Jeriko og er underlagt Megilot regionale kommune. Busetjinga vert, saman med dei andre israelske busetjingane på Vestbreidda, rekna som ulovleg etter folkeretten.[1]
Historie
Landsbyen vart første gongen grunnlagd i 1939 av europeiske medlemmar av sionistiske ungdomsrørsler som hadde flykta frå Nazi-Tyskland til Palestinamandatet via Youth Aliyah.[2] David Coren, som seinare vart medlem av Knesset, var av grunnleggjarane. Staden vart kalla opp etter den bibelske landsbyen med same namnet, som låg på Aravasletta, og tyder «Huset i ørkenen».[3] I følgje the Jewish National Fund vart kibbutzen kjend for eksperimenta sine innan landvinning, og innbyggjarane dyrka på jord som aldri tidlegare hadde blitt oppdyrka.[3]
I 1947 hadde Beit HaArava eit folketal på over 200.[3] Den 20. mai 1948, etter eit mislukka forsøk på å kome til ei semje med kongen av Transjordan, Abdullah, vart Beit HaArava og den nærliggande Kalia fråflytta fordi dei låg isolert til under kampane i den arabisk-israelske krigen i 1948. Innbyggjarane vart evakuerte til den israelske stasjonen ved Sodom.[4] Kibbutzen vart sidan delt i to grupper som i 1949 grunnla kibbutzane Gesher HaZiv og Kabri i Vest-Galilea.
I 1980 vart Beit HaArava grunnlagd på ny som ein Nahal-utpost. Han vart eit sivilt samfunn i 1986. I 2000 vart landsbyen flytta 5 km vestover.
Kjelder
