De zeeaster-klasse (Asteretea tripolii) is een klasse van syntaxa die vegetatie omvat van zilte tot brakke gronden van buitendijkse terreinen in estuaria.
De wetenschappelijke naamAsteretea tripolii is afgeleid van een synoniem van de botanische naam van een belangrijke kensoort voor deze klasse, de zulte (Tripolium pannonicum; synoniem: Aster tripolium).
Fysiognomie
Deze klasse omvat overblijvende, zeer open tot min of meer gesloten, laagblijvende vegetatie, zonder boomlaag en met een zeer beperkte struiklaag.
Een moslaag is zelden aanwezig, maar de bodem wordt dikwijls bedekt door een laag microscopische algen en draadwieren.
Ecologie
De zeeaster-klasse omvat plantengemeenschappen van zilte of brakke gronden die regelmatig of slechts af en toe worden overstroomd met zeewater. De bodem bestaat uit klei, zand of leem, soms bedekt met een laag slik.
Deze vegetatie vindt men vooral op buitendijkse terreinen in estuaria en langs de mondingen van rivieren die in de Noordzee uitmonden. In Nederland zijn ze te vinden langs de Oosterschelde en langs de Waddenzee, in België langs de IJzer en de Schelde.
Onderliggende syntaxa in Nederland en Vlaanderen
De zeeaster-klasse wordt in Nederland en Vlaanderen vertegenwoordigd door één orde met drie verbonden.