De 70e editie van de Ronde van Spanje startte op zaterdag 22 augustus 2015 in Marbella met een ploegentijdrit over 7,4 km. De ronde eindigde op zondag 13 september in Madrid. Er startten 22 ploegen, de 17 UCI World Tour-ploegen en 5 procontinentale ploegen via wildcards. Spanjaard Alberto Contador was uittredend winnaar, hij was niet aanwezig om zijn titel te verdedigen. Deze editie werd gewonnen door de ItaliaanFabio Aru. De NederlanderTom Dumoulin deed lang mee voor de eindoverwinning, maar verloor in de laatste bergetappe de rode leiderstrui. Hij won wel de Prijs van de Strijdlust.
Parcours
Het parcours van deze editie was een beetje atypisch. Anders dan in andere jaren lag het hoofdaccent niet op de slotweek, maar op de tweede week, waarin de Pyreneeën aangedaan werden. De start van de drieweekse Vuelta vond plaats in de jachthaven Puerto Banús bij Marbella met een ploegentijdrit naar het centrum van de stad. Nadat verschillende renners kritiek uitten over het parcours (onder andere over een zandweg, een houten bruggetje en rubberen matten), besloot de organisatie om de tijdsverschillen niet te laten meetellen voor het individuele klassement.[1] De eerste renner van de winnende ploeg kreeg wel de rode leiderstrui. In de tweede rit lag de aankomst op een klimmetje waar de klassementsrijders al seconden kunnen pakken. De derde etappe naar Málaga was een typische sprintersetappe. De volgende hellende aankomst was te vinden in de zesde etappe met aankomst op een kort steil klimmetje, gevolgd door de zevende etappe met aankomst op La Alpujarra. Na de negende etappe volgde de eerste rustdag waarna de renners doorstaken naar Andorra.
De tweede was op papier zwaarder dan de derde week. De elfde rit naar Cortals d'Encamp was meteen de Koninginnenrit in deze Vuelta. De renners moesten één beklimming van 2e categorie, vier van eerste categorie en een van de buitencategorie afwerken, waaronder de Collada de la Gallina. De twee daaropvolgende ritten waren overgangsritten en de veertiende etappe was een bergrit naar Alto Campoo. Ook de vijftiende etappe was een zware rit met een flinke beklimming aan het einde. De zestiende rit was eveneens een zeer zware waarin vooral de opeenvolging van verscheidene bergen onderweg zwaar te verteren leek. Ook de vermoeidheid van de vorige twee ritten en de aankomst op een berg van de buitencategorie (Ermita del Alba in Quirós) speelden een rol. De derde week was gericht op aanvallers. De zeventiende etappe was een tijdrit in Burgos over 39 km en de enige die meetelde voor het klassement. De slotrit naar Madrid was traditiegewijs een sprint.
Team Sky kon niet op het sterkste team rekenen. Chris Froome hoopte de eerste renner te zijn sinds Bernard Hinault (1978) die zowel de Tour als de Vuelta in hetzelfde jaar wist te winnen, hoewel hij zelf niet zeker was over zijn kansen op de eindwinst. Meestal rijdt de winnaar van de Tour de Vuelta niet i.v.m. vermoeidheid. Froome bleek na afloop van de zware 11e etappe zijn middenvoetsbeentje gebroken te hebben en reed de ronde niet uit. Zijn team- en landgenoot Geraint Thomas zou proberen zo lang mogelijk mee te strijden voor het klassement, maar kon uiteindelijk niet de rollen omdraaien. Astana Pro Team kwam wel met zijn sterkste selectie aan de start, met Vincenzo Nibali, winnaar in 2010 en 2de in 2013, en Fabio Aru en Mikel Landa, respectievelijk 2de en 3de in de voorbije Giro. Nibali werd echter in de tweede etappe al uitgesloten doordat hij na een val te lang aan een volgauto beef hangen. Team Movistar pakte ook uit met het succesvolle duo Nairo Quintana en Alejandro Valverde, 2e en 3e in de voorbije Tour. Dit keer werden Quintana en Valverde beiden als kopmannen uitgespeeld.
Alle zeventien UCI World Tour ploegen hebben het recht en de plicht om deel te nemen aan de Ronde van Spanje 2015. Daarnaast heeft de organisatie nog vijf wildcards vergeven aan teams die geen deel uitmaken van de World Tour.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}