De roc's zijn halverwege de jaren negentig in de twintigste eeuw ontstaan als gevolg van (verplichte) fusies van diverse mbo-opleidingen. De ruim vijfhonderd mbo's zijn samengevoegd tot circa vijftig grote regionale opleidingencentra. Hierdoor zijn, net als in het voortgezet onderwijs, grote onderwijsinstellingen ontstaan.
Ook de volwasseneneducatie met haar vijf soorten opleidingen is als gevolg van de verplichte fusies ondergebracht in de roc's. Door de van overheidswege bepaalde verschillen in structuur, financiering, doelstellingen, didactiek, regeling van eindtermen en examinering zijn er overigens binnen de roc's weinig raakvlakken tussen volwasseneneducatie en beroepsonderwijs.
Verslag van de Make-Up Award bij het ROC van Twente
Kritiek
Kessels en Keursten stellen in een artikel dat het huidige beroepsonderwijs met zijn didactiek van competentiegericht leren te weinig gericht is op het verwerven van kennis en dat leerlingen in het moderne onderwijs nog maar weinig behoeven te leren en te weten in de betekenis van uit het hoofd leren en onthouden. Voorstanders daarentegen vinden dat leerlingen uit het klassieke onderwijs geregeld moeite hebben geleerde kennis om te zetten in beroepsmatig handelen. Het is de bedoeling in het competentiegericht leren dat de scheiding tussen leren en werken verkleind wordt — leren (theorie) en werken (praktijk) moeten in die visie zo veel mogelijk gelijktijdig plaatsvinden en niet na elkaar.[1]
Lijst van roc's
Dit overzicht is mogelijk incompleet; u kunt helpen door het uit te breiden.
ROC A12, locatie EdeHet roc in TilburgRoc-gebouw Nijmegen, bij het station
↑Kessels, J.W.M. & P. Keursten (2001). Opleiden en leren in een kenniseconomie: vormgeven van een corporate curriculum. In: J.W.M. Kessels en R.F. Poell (Red.), Human Resource Development, Alphen a/d Rijn, Samson.
