De naam radium is afgeleid van het Latijnseradius dat als straal of straling kan worden opgevat.
Toepassingen
Tot halverwege de 20e eeuw werd radium veel gebruikt in lichtgevende verf voor o.a. wijzers van horloges en klokken. Sinds hier krachtiger en veiliger[1] alternatieven voor bekend werden, werd radium vervangen door kobalt-60 en cesium-137.
Radium wordt gebruikt als neutronenbron bij hoog energetische natuurkundige experimenten.
Radiumchloride, en dan met name radium-223, wordt als middel tegen kanker gebruikt.[2] Het wordt gebruikt voor de behandeling van mannen met een in de botten uitgezaaide prostaatkanker. Dit radium-223 geeft radioactiviteit met een klein bereik af, namelijk alfadeeltjes. In het lichaam wordt radium op dezelfde manier verwerkt als calcium, een bouwsteen van botten. Het hoopt zich op in botweefsel waar de kanker is uitgezaaid. De alfadeeltjes breken de omliggende kankercellen af en verbeteren daarmee de overleving.
Het uiterst radioactieve radium is het zwaarste bekende aardalkalimetaal dat chemisch gezien vrijwel identiek is aan barium. Hoewel het metaal van zichzelf helder wit of zilverkleurig is, verandert dat bij contact met lucht in donkergrijs tot zwart. Radium is luminescent (zwak blauwe kleur) en reageert met water onder vorming van radiumhydroxide.
Verschijning
Aangezien radium ontstaat uit het verval van uranium, wordt het altijd aangetroffen in uraniummijnen. De belangrijkste vindplaatsen liggen in Congo, Canada, Tsjechië, Australië en het westen van de Verenigde Staten.
Radium is uiterst radioactief en het vervalproduct radon is een kleur- en geurloos radioactief gas. Doordat radium chemisch gezien veel overeenkomsten vertoont en in het lichaam verwisseld kan worden met calcium, kan het schade aanrichten als het wordt ingebouwd in botten. Daarnaast kan radium kankerverwekkend zijn. Bij het opslaan van radium is goede ventilatie een vereiste om te voorkomen dat er verhoogde concentraties van radon ontstaan.
Tussen 1917 en 1926 produceerde de US Radium Corp. van Thomas Alva Edison in Orange (New Jersey) klokken en horloges met lichtgevende wijzerplaten, waarvoor radiumhoudende verf werd gebruikt. Honderden jonge meisjes, later de "radium girls" genoemd, verrichtten dit goedbetaalde[bron?] schilderwerk, maar kregen na enkele jaren bovengenoemde klachten. Er volgden processen en schikkingen, de meisjes stierven jong en het bedrijf werd gesloten.[3]