PROFILPELAJAR.COM

Neofuturisme
	Gebouw Wangjing SOHO, ontworpen door Zaha Hadid, met vloeiende lijnen.
Algemene gegevens
Ontstaan	Jaren '80
Plaats van ontstaan	Wereldwijd
Hoogtepunt	21e eeuw
Bedenker	Denis Laming
Bekende kunstenaars	Zaha Hadid, Santiago Calatrava
Portaal	Kunst & Cultuur

Neofuturisme is een stroming aan het eind van de 20ste eeuw, begin 21ste eeuw binnen de kunst, het ontwerpen en de architectuur. Het kan gezien worden als afgeleide vorm van het postmodernisme en vertegenwoordigt een idealistisch geloof in een betere toekomst en "een noodzaak om het moderne rapport te periodiseren met behulp van technologie". Deze avant-garde beweging is een futuristische heroverweging van hoe snelgroeiende moderne steden er esthetisch en functioneel dienen te worden ingericht. De industrialisatie die begon na het einde van de Tweede Wereldoorlog gaf ruimte voor een nieuwe kijk op het leven, kunst en architectuur, wat leidde tot het post-modernisme, neomodernisme, en daarna neofuturisme. Binnen de architectuur in de Westerse wereld, ontwikkelde futurisme zich tot art deco, de Googie-architectuur en hightech architectuur. Het neofuturisme is meer verwant met parametrisme, blob-architectuur en vooral met het expressionisme.

Kenmerken

Veel ontwerpen binnen het neofuturisme maken gebruik van de kleur wit, zoals dat gebruikelijk was bij het expressionisme. Daarnaast komen ronde vormen veel voor maar in mindere mate dan bij blob-architectuur. Ook zijn er projecten waar juist scherpe hoeken te zien zijn zoals binnen het deconstructivisme. Complexe ritmes en patronen deelt het neofuturisme met het parametrisme.

Personen

Het neofuturisme dat nieuw leven werd ingeblazen in de 21ste eeuw, is in creatief opzicht geïnspireerd door de Brits-Irakese Pritzker Architectuurprijs winnende architect Zaha Hadid en de Spaanse architect Santiago Calatrava. Neofuturisme heeft sommige thema's en ideeën van de hightech architectuur, zo werden elementen uit de hightech industrie en technologie geïmplementeerd in het design van hun gebouwen. Neofuturistische architecten, designers en kunstenaars zijn:

Galerij

TWA Terminal in New York door Eero Saarinen, 1962
Dulles International Airport in Chantilly door Eero Saarinen, 1963
De Paviljoens van Futuroscope in Poitiers door Denis Laming, 1984
The Tour de Montréal in Montreal door Roger Taillibert, 1987
Het futuristische binnendak van het International Airport in Hong Kong door Norman Foster, 1998
LSE bibliotheek door Norman Foster, 2000
London City Hall in Londen door Norman Foster, 2002
Rechts L'Hemisfèric (1998) en links Palau de les Arts Reina Sofía (2005) in de Stad van de Kunsten en Wetenschap in Valencia door Calatrava
L'Oceanogràfic in de Stad van de Kunsten en Wetenschap in Valencia door Félix Candela, 2003
L'Àgora in de Stad van de Kunsten en Wetenschap in Valencia door Santiago Calatrava, 2009
De Turning Torso in Malmö door Calatrava, 2005
Auditorio de Tenerife in Santa Cruz de Tenerife door Santiago Calatrava, 2003
IJsberg Paleis in Sotsji door Andrey Bokov, 2012
Entree Hungerburgbahn in Innsbruck door Zaha Hadid, 2007
London Aquatics Centre in Stratford door Zaha Hadid, 2011
Jockey Club Innovation Tower in Hong Kong door Zaha Hadid, 2013
De Cube Berlin in Berlijn door 3XN Architects, 2020
Canadian Museum for Human Rights in Winnipeg door Antoine Predock, 2014
Museum of Tomorrow in Rio de Janeiro door Santiago Calatrava, 2015
Het WTC Transportation Hub in New York door Santiago Calatrava, 2016
Station Luik-Guillemins in Luik, Santiago Calatrava, 2009
Stadsdeelkantoor Escamp in Den Haag, Rudy Uytenhaak, 2011
"The Iceberg" in Shibuya, Tokio, 2006
Station Arnhem Centraal in Arnhem door Ben van Berkel, 2015
Apple Park in Cupertino (Californië) door Norman Foster, 2017

Verwante stromingen en stijlen

Neofuturisme is familie van onder andere de volgende design stromingen en stijlen:

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Neo-futurism op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.