Lynn Chadwick is bekend geworden door zijn sculpturen, vervaardigd uit samengelaste stukken ijzer, die hij ook wel als mobiles vervaardigde. Zijn beelden vertoonden een lichte gelijkenis met het werk van Alexander Calder.
Lynn Chadwick ontving zijn opleiding aan de Merchant Taylor's School in Londen. Na zijn opleiding maakte hij een studiereis naar Frankrijk. In de jaren 1933 tot 1939 werkt hij voor verschillende architectenbureaus in Londen. In die periode zette hij zijn eerste stappen als tekenaar en maakte hij ook aquarellen en olieverfschilderijen. Pas na de Tweede Wereldoorlog was hij werkzaam als beroepskunstenaar en creëerde na een lasopleiding zijn eerste beelden. In 1949 had Chadwick zijn eerste deelname aan groepsexposities, gevolgd in 1950 door een eerste solotentoonstelling.
In 1952 belandde hij in de halve finales van in de internationale sculptuurcompetitie (thema: de Unknown Political Prisoner). Sindsdien verkregen zijn sculpturen nationale en internationale belangstelling. Chadwick vertegenwoordigde Engeland bij de Biënnale van Venetië in 1952 (samen met beeldhouwers als Henry Moore, Reg Butler, Eduardo Paolozzi, William Turnbull, Bernard Meadows en Kenneth Armitage), 1956 en 1999 en werd uitgenodigd voor de documenta in Kassel in 1955 (1), 1959 (II) en 1964 (III).
Lynn Chadwick behaalde meerdere internationale prijzen, onder andere in 1956 in Venetië de Grand Prix in de sectie beeldhouwen (waarbij hij onder andere Alberto Giacometti versloeg) en onderscheidingen in 1959 Padua en in 1960 in Lugano, maar zijn roem was tanende, door de nieuw opkomende stromingen als popart, minimal art en conceptuele kunst.