Hij was muziekjournalist voor de tijdschriften Vrij Nederland, Luister, Mens en Melodie. Vlaardingerbroek publiceerde twee wetenschappelijke artikelen in Informazioni e studi vivaldiani. In 1991 werd zijn studie over het reisdagboek van Jan Alensoon in Music & Letters gepubliceerd.[2] Samen met Rudolf Rasch was Vlaardingerbroek co-redacteur van een boek over Unico Wilhelm van Wassenaer.[3]
Na werkzaamheden als radioprogrammeur en redacteur bij de VARA-Matinee (later de NTR ZaterdagMatinee, 1990-1996) was Vlaardingerbroek programmeur-producer voor de klassieke-muziekconcerten van de AVRO (1996-1998). In de periode 1998-2006 was hij als Hoofd Programmering en Artistiek Manager verbonden aan het concertgebouw, poppodium en congrescentrum De Doelen in Rotterdam.
Vanaf 1 maart 2006 was Vlaardingerbroek artistiek leider van de NTR ZaterdagMatinee, een wekelijkse concertserie in het Koninklijk Concertgebouw in Amsterdam. In 2019 liet hij zich kritisch uit over de opkomst van cultuurrelativisme, neoliberalisme en identiteitspolitiek in de muziekwereld.[4] Op 1 maart 2023 vertrok Vlaardingerbroek per direct bij de ZaterdagMatinee.[5] Vlaardingerbroek voerde als reden aan dat de NTR-leiding niet zou zijn ingegaan op zijn voorstellen rondom het programmeerbudget. De NTR-leiding sprak tegen dat zij doof zouden zijn geweest voor Vlaardingerbroeks suggesties.[6]
↑Kees Vlaardingerbroek: “Faustina Bordoni applauds Jan Alensoon: A Dutch music-lover in Italy and France in 1723–4”, Music & Letters, LXXII, 1991, pp. 536–551.
↑Rudolf Rasch, Kees Vlaardingerbroek (red.), Unico Wilhelm van Wassenaer. Componist en staatsman. Bibliotheek Nederlandse Muziek, uitg. Walburg Pers, Zutphen, 1993, ISBN 9789060118238
