Jody Scheckter begon zijn autosportloopbaan in de Formule Ford en Formule 2. Hij debuteerde in de Formule 1 op Watkins Glen in 1972 met een McLaren en reed zelfs enige tijd op de 3de plaats, alvorens te spinnen en ten slotte als 9de te finishen. Zijn naam was er direct een om in de gaten te houden. Het volgende jaar ontwikkelde hij zich verder; hij won het Formule 5000 kampioenschap en startte in vijf F1-races. In Frankrijk, bij zijn derde F1-start, won hij bijna, maar kwam in aanvaring met Emerson Fittipaldi. In zijn eerstvolgende race, de Engelse Grand Prix op Silverstone, baarde hij opzien door bij de start een crash te veroorzaken die het halve deelnemersveld uitschakelde. Tevens schreef hij ook in dat jaar geschiedenis door als eerste coureur twee races met het startnummer 0 te rijden, omdat de kampioen van het jaar ervoor die twee races niet mee reed. Alleen Damon Hill kreeg dit nummer ook in 1993 en 1994.
In 1974 tekende hij bij het team van Tyrrell, dat door het overlijden van François Cevert en het afscheid van Jackie Stewart een nieuwe coureur zocht. Dat jaar won Scheckter zijn eerste races en eindigde in 1975 en 1976 derde in het wereldkampioenschap. Scheckter werd in 1976 tevens de enige coureur die ooit een Grand Prix wist te winnen in een zeswielige Formule 1-wagen.
In 1977 stapte Scheckter over naar het Wolf-team en werd tweede in het wereldkampioenschap, na Niki Lauda. In 1979 werd hij bij Scuderia Ferrari wereldkampioen.
In 1980 wist Scheckter geen vuist te maken en besloot de Formule 1 te verlaten. Hij werd succesvol zakenman in de Verenigde Staten. Later verhuisde hij naar Engeland, waar hij zijn fortuin investeerde in biodynamische landbouw. Hij runt nu de Laverstoke Park Farm in Hampshire.