Jan Albert Engelchor (Amsterdam, 8 december 1920 – Bussum, 12 mei 1976)^[1] was een beeldend kunstenaar.

Engelchor specialiseerde zich in schilderkunst en beeldhouwkunst. Hij werd opgeleid aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. In 1946 won hij de Cohen Gosschalkprijs. Na zijn studie verbleef hij langere tijd in Parijs, waar hij werd geïnspireerd door zijn (later beroemd geworden) Franse tijdgenoten. In 1947 huwde hij met de beeldhouwster Margot Hudig-Heldring, van wie hij later scheidde. Zij kregen een dochter en een zoon.

Diverse monumentale beelden van Engelchor hebben elders in Nederland een belangrijke bestemming gekregen. Minder bekend is zijn schilderwerk. Zo bevindt zich een groot schilderij, getiteld Gezicht op Amsterdam, in de kunstenaars-/kunsthandelaarsfamilie Basoski, nazaten van Helena Berendina Engelchor.

Zie de categorie Jan Engelchor van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.