Hector Zazou kwam voor het eerst in de aandacht als lid van het duo ZNR met Joseph Racaille waarop beiden keyboards speelden. Hun debuutalbum Barricades 3 was sterk beïnvloed door Satie. De muziek was gestript tot het strikt essentiële.
Zijn verzameld werk toont een grote belangstelling voor het samenbrengen van verschillende culturen en hij gebruikte een mix van moderne technieken en meer traditioneel materiaal.
Het vernieuwende album Noir Et Blanc uit 1983 (een samenwerking met de Congolese zanger Bony Bikaye) betekende zijn internationale doorbraak en wordt beschouwd als een van de eerste geslaagde experimenten in het samenbrengen van Afrikaanse en elektronische muziek.
In 1986 bracht hij het album Reivax au Bongo uit waarin hij experimenteerde in het samenbrengen van klassieke zang met elektronische achtergronden. Op het album Géologies uit 1989 mixte hij elektronica dan weer met een strijkkwartet.
Zo bevatte Zazou's album Sahara Blue uit 1992 op muziek gezette gedichten van Arthur Rimbaud ter ere van de honderdste verjaardag van diens overlijden. Tot de gastbijdragen behoorden onder andere een spokenword-optreden door Gérard Depardieu en Dominique Dalcan en muziek van Dead Can Dance en David Sylvian. Hij bewerkte op deze plaat ook een traditioneel nummer uit Ethiopië.
In 1997 verscheen het album Made on Earth dat hij met zangeres/gitariste Barbara Gogan (ex-The Passions) maakte.
Lights in the Dark uit 1998 bevat oude Keltische muziek gezongen door mensen uit Ierland.
Zazou's samenwerking met Sandy Dillon uit 2000, die resulteerde in het album 12 (Las Vegas is Cursed), wordt als een van de zwakste stukken uit zijn discografie beschouwd. Desondanks noemde Zazou zelf het instrumentale nummer "Sombre" als een van zijn sterkste nummers.
Zazou verzorgde de elektronische bijdragen voor het combo Slow Music. De line-up bestond verder uit Robert Fripp en Peter Buck op gitaar, Fred Chalenor op bas, Matt Chamberlain op drums en Bill Rieflin als keyboardspeler en percussionist. In dezelfde periode maakte hij ook de soundtrack voor de film La Passion de Jeanne d’Arc en een multimediale samenwerking die in 2006 op CD werd uitgebracht onder de titel Quadri+Chromies.
In januari 2008 verscheen zijn Corps électriques. Het laatste album waaraan hij werkte was In The House Of Mirrors waarin hij de klassieke Aziatische muziek bewerkte met een knipoog naar de jaren zeventig muziek van Terry Riley en Fripp & Eno.[1] De opnames vonden plaats in Mumbai en de plaat bevat bijdragen van vier muzikanten uit Indië en Oezbekistan. Het werd enkele weken na zijn dood uitgebracht.
Discografie
Albums
1976 ZNR Barricades 3
1978 ZNR Traité de Mécanique Populaire
1979 La Perversita
1983 Zazou/Bikaye/CYI Noir & Blanc
1985 Zazou/Bikaye Mr. Manager
1985 Géographies
1986 Reivax au Bongo
1988 Zazou/Bikaye Guilty!
1989 Geologies
1989 Géographies/13 proverbes Africains
1990 Zazou/Bikaye/CYI Noir & Blanc (with extra tracks)
1991 Hector Zazou & Les Nouvelles Polyphonies Corses Les Nouvelles Polyphonies Corses