Gehyra
Gehyra is een geslacht van hagedissen dat behoort tot de gekko's (Gekkota) en de familie Gekkonidae .
Naam en indeling
De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door John Edward Gray in 1834. Er zijn 67 soorten, inclusief zes soorten die pas in 2020 werden beschreven.[ 1] De hagedissen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Peripia , Hemidactylus , Peropus en Platydactylus .
Uiterlijke kenmerken
De gekko's bereiken een lichaamslengte van ongeveer vijf tot tien centimeter. Ze hebben brede, platte vingers en tenen met klauwtjes behalve aan de binnenste vingers en tenen. De hechtschijfjes zijn groot en rond. De schubben zijn klein en gelijk van vorm. De lichaamskleur is grijs tot bruin met lichtere en donkere vlekkenpatronen.[ 2]
Levenswijze
Alle soorten zijn bijzonder snel en lenig en zijn goede klimmers. De eieren zijn dunschalig en wit van kleur, ze worden afgezet onder boomschors maar kunnen ook tussen hekwerk worden aangetroffen.[ 2]
Verspreiding en habitat
De hagedissen komen voor in delen van Azië , Australië en Oceanië en leven in de landen Sri Lanka , India , Thailand , Vietnam , Maleisië , Cambodja , China , Taiwan , Japan , Oceanië , Filipijnen , Singapore , Palau , Nieuw-Guinea , Indonesië , Oost-Timor , Samoa , Fiji-eilanden , Tonga-eilanden , Toga , Papoea-Nieuw-Guinea , Genootschapseilanden , Melanesië , Cocoseilanden , Rotuma , Micronesië , Christmaseiland , Guam , Salomonseilanden , Nieuw-Caledonië , Polynesië , Marianen , Australië (inclusief Cookeilanden , Nauru , Vanuatu ).[ 1]
De soort Gehyra mutilata komt daarnaast als enige voor in delen van Afrika in Madagaskar , Mascarenen (Mauritius , Réunion , Rodrigues ), Seychellen , Nosy Be en in Noord- en Zuid-Amerika in de landen Mexico (geïntroduceerd), Verenigde Staten (geïntroduceerd) en Frans-Guyana .[ 1]
De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische bossen, zowel in laaglanden als in bergstreken, droge savannen , droge tropische en subtropische bossen, scrublands en grotten . Ook in door de mens aangepaste streken zoals landelijke tuinen en stedelijke gebieden kunnen de dieren worden aangetroffen.
Beschermingsstatus
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan veertig soorten een beschermingsstatus toegewezen. Van de soorten worden er 33 beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC) en vijf als 'onzeker' (Data Deficient of DD). Een soort wordt gezien als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU) en een soort als 'bedreigd' (Endangered of EN).[ 3] Van veel soorten is bekend dat ze zeer algemeen kunnen voorkomen.
Soorten
Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Naam
Auteur
Verspreidingsgebied
Gehyra angusticaudata
Taylor , 1963
Thailand
Gehyra arnhemica
Oliver , Prasetya, Tedeschi , Fenker, Ellis , Doughty , & Moritz , 2020
Australië
Gehyra australis
Gray , 1845
Australië
Gehyra baliola
Duméril , 1851
Australië , Papoea-Nieuw-Guinea
Gehyra barea
Kopstein , 1926
Indonesië
Gehyra borroloola
King , 1984
Australië
Gehyra brevipalmata
Peters , 1874
Indonesië
Gehyra calcitectus
Oliver , Prasetya, Tedeschi , Fenker, Ellis , Doughty , & Moritz , 2020
Australië
Gehyra capensis
Kealley, Doughty, Pepper, Keogh, Hillyer, & Huey, 2018
Australië
Gehyra catenata
Low , 1979
Australië
Gehyra chimera
Oliver , Prasetya, Tedeschi , Fenker, Ellis , Doughty , & Moritz , 2020
Australië
Gehyra crypta
Kealley, Doughty, Pepper, Keogh, Hillyer, & Huey, 2018
Australië
Gehyra dubia
Macleay , 1877
Australië , Papoea-Nieuw-Guinea
Gehyra einasleighensis
Bourke, Pratt, Vanderduys, & Moritz, 2017
Australië
Gehyra electrum
Zozaya, Fenker, & Macdonald, 2019
Australië
Gehyra fehlmanni
Taylor , 1962
Thailand , Vietnam , mogelijk in Cambodja
Gehyra fenestrula
Doughty, Bauer, Pepper, & Keogh, 2018
Australië
Gehyra finipunctata
Doughty, Bauer, Pepper, Keogh, & Ellis, 2018
Australië
Gehyra gemina
Oliver , Prasetya, Tedeschi , Fenker, Ellis , Doughty , & Moritz , 2020
Australië
Gehyra georgpotthasti
Flecks , Schmitz , Böhme , Henkel & Ineich , 2012
Nieuw-Caledonië , Frans-Polynesië
Gehyra girloorloo
Oliver, Bourke, Pratt, Doughty, & Moritz, 2016
Australië
Gehyra granulum
Doughty, Palmer, Bourke, Tedeschi, Oliver, & Moritz, 2018
Australië
Gehyra incognita
Kealley, Doughty, Pepper, Keogh, Hillyer, & Huey, 2018
Australië
Gehyra insulensis
Girard , 1858
Cookeilanden , Tonga , Micronesië
Gehyra interstitialis
Oudemans , 1894
Papoea-Nieuw-Guinea , Indonesië
Gehyra ipsa
Horner , 2005
Australië
Gehyra kimberleyi
Börner & Schüttler , 1982
Australië
Gehyra koira
Horner , 2005
Australië
Gehyra lacerata
Taylor , 1962
Thailand , Vietnam
Gehyra lapistola
Oliver , Prasetya, Tedeschi , Fenker, Ellis , Doughty , & Moritz , 2020
Australië
Gehyra lauta
Oliver , Prasetya, Tedeschi , Fenker, Ellis , Doughty , & Moritz , 2020
Australië
Gehyra lazelli
Wells & Wellington , 1985
Australië
Gehyra leopoldi
Brongersma , 1930
Papoea-Nieuw-Guinea , Indonesië
Gehyra macra
Doughty, Bauer, Pepper, & Keogh, 2018
Australië
Gehyra marginata
Boulenger , 1887
Indonesië , Nieuw-Guinea , Molukken
Gehyra media
Doughty, Bauer, Pepper, & Keogh, 2018
Australië
Gehyra membranacruralis
King & Horner , 1989
Papoea-Nieuw-Guinea
Gehyra micra
Doughty, Bauer, Pepper, & Keogh, 2018
Australië
Gehyra minuta
King , 1982
Australië
Gehyra montium
Storr , 1982
Australië
Gehyra moritzi
Hutchinson , Sistrom , Donnellan & Hutchinson , 2014
Australië
Gehyra multiporosa
Doughty , Palmer , Sistrom , Bauer & Donnellan , 2012
Australië
Gehyra mutilata
Wiegmann , 1834
Afrika: Madagaskar , Mascarenen (Mauritius , Réunion , Rodrigues ), Seychellen , Nosy Be . Azië en Oceanië; Sri Lanka , India , Thailand , Vietnam , Maleisië , Cambodja , China , Taiwan , Japan , Oceanië , Filipijnen , Singapore , Palau , Nieuw-Guinea , Indonesië , Oost-Timor , Samoa , Fiji-eilanden , Tonga-eilanden , Toga , Cocoseilanden , Micronesië , Christmaseiland , Guam , Salomonseilanden , Australië (Cookeilanden , Nauru , Vanuatu ). Noord- en Zuid-Amerika: Mexico (geïntroduceerd), Verenigde Staten (geïntroduceerd), Frans-Guyana
Gehyra nana
Storr , 1978
Australië
Gehyra occidentalis
King , 1984
Australië
Gehyra oceanica
Lesson , 1830
Papoea-Nieuw-Guinea , Genootschapseilanden , Melanesië , Micronesië , Polynesië , Australië , Nauru , Vanuatu , Cookeilanden , Samoa , Salomonseilanden , Fiji , Rotuma , Tonga , Indonesië , Palau , Marianen , mogelijk in Guam
Gehyra ocellata
Kealley, Doughty, Pepper, Keogh, Hillyer, & Huey, 2018
Australië
Gehyra pamela
King , 1982
Australië
Gehyra papuana
Meyer , 1874
Papoea-Nieuw-Guinea , Indonesië , mogelijk op de Marianen en Belau
Gehyra paranana
Bourke, Doughty, Tedeschi, Oliver, & Moritz, 2018
Australië
Gehyra peninsularis
Doughty, Bauer, Pepper, & Keogh, 2018
Australië
Gehyra pilbara
Mitchell , 1965
Australië
Gehyra pluraporosa
Bourke, Doughty, Tedeschi, Oliver, Myers, & Moritz, 2018
Australië
Gehyra polka
Doughty, Bauer, Pepper, & Keogh, 2018
Australië
Gehyra pseudopunctata
Bourke, Doughty, Tedeschi, Oliver, & Moritz, 2018
Australië
Gehyra pulingka
Hutchinson , Sistrom , Donnellan & Hutchinson , 2014
Australië
Gehyra punctata
Fry , 1914
Australië
Gehyra purpurascens
Storr , 1982
Australië
Gehyra robusta
King , 1984
Australië
Gehyra rohan
Oliver, Clegg, Fisher, Richards, Taylor, & Jocque, 2016
Papoea-Nieuw-Guinea
Gehyra serraticauda
Skipwith & Oliver , 2014
Indonesië
Gehyra spheniscus
Doughty , Palmer , Sistrom , Bauer & Donnellan , 2012
Australië
Gehyra unguiculata
Kealley, Doughty, Pepper, Keogh, Hillyer, & Huey, 2018
Australië
Gehyra variegata
Duméril & Bibron , 1836
Australië
Gehyra versicolor
Hutchinson , Sistrom , Donnellan & Hutchinson , 2014
Australië
Gehyra vorax
Girard , 1858
Indonesië , Papoea-Nieuw-Guinea , Fiji , Tonga , Genootschapseilanden , Oceanië , mogelijk in Nieuw-Caledonië
Gehyra xenopus
Storr , 1978
Australië
Bronvermelding
Referenties
Bronnen
(en ) – Steve K. Wilson - A Fied Guide to The Reptiles of Queensland (2015) – Pagina 71-74 – Reed New Holland Publishers – ISBN 9781921517488
(en ) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Gehyra - Website Geconsulteerd – 18 september 2021