Scrivener heeft vooral naam gemaakt als vooraanstaand tekstcriticus. Hij bestudeerde de Codex Bezae Cantabrigensis en andere codices van het Nieuwe Testament. Dankzij zijn inspanningen werd het voor geleerden gemakkelijker om de oude codices te bestuderen. Scrivener publiceerde de tekst van de Codex Sinaiticus en de Textus Receptus in één boek in kolommen naast elkaar waardoor de verschillen en overeenkomsten van de beide tekstvarianten duidelijk naar voren kwamen. Vanwege zijn verdiensten voor de tekstkritiek en het toegankelijk maken van de oude codices voor een breed publiek, ontving hij in 1872 een staatspensioen.
Scrivener was de eerste geleerde die de verschillen aantoonde tussen de Byzantijnse meerderheidstekst en de Textus Receptus. Hij concludeerde dat de TR weliswaar sterke overeenkomsten vertoonde met de meerderheidstekst, maar dat er ook grote verschillen zijn. Scrivener verdedigde de meerderheidstekst tegenover de moderne tekstuitgaven van Brooke Foss Westcott en Fenton John Anthony Hort die in die tijd opgang maakten.
Scrivener vergeleek de Textus Receptus met de edities van Stephanus (1550), Theodorus Beza (1565) en Elsevier (1633) en toonde de verschillen aan. Hij kwam tot de conclusie dat de vertalers van de King James-Bijbel zich niet hadden beperkt tot één uitgave van de TR, maar meerdere uitgaven gebruikten en daarnaast ook veelvuldig gebruik maakten van de andere bronnen, zoals de Septuaginta en de LatijnseVulgata. Scrivener besloot daarop één uitgave van de Textus Receptus samen te stellen die aansloot op de tekst van de KJV. Deze Textus Receptus van Scrivener (1881) wordt tegenwoordig nog uitgegeven door de Trinitarian Bible Society[2] en werd in Nederland als voornaamste bron gebruikt voor de Herziene Statenvertaling[3]. Scrivener vergeleek zijn uitgave van de TR met de moderne tekstkritische edities van de Nieuwtestamentische bronteksten van Lachmann, Tregelles en Tischendorf.
Scrivener betwijfelde de echtheid van een aantal traditionele Bijbelpassages die deel uitmaken van de Textus Receptus: Matteüs 16:2b-3(De tekenen van de tijd), Luc. 22:43-44(Christus' doodsangst in Getsemane), Joh. 5:3b-4[4](de engel die het water beroerde te Bethesda) en Joh. 7:53-8:11(De Pericope Adulterae).
Scrivener was lid van het Vertaalcomité dat verantwoordelijk was voor de totstandkoming van de Revised Version, een herziening van de King James Version.
(en) The New Testament in the Original Greek according to the Text followed in the Authorized Version, together with the Variations adopted in the Revised Version (1881)
