Denemarken werd op 9 oktober 2022 ingedeeld in EK-kwalificatiegroep H met Finland, Slovenië, Kazachstan, Noord-Ierland en San Marino.[1] Het won zijn eerste wedstrijd met 3–1 van Finland, dankzij een hattrick van Rasmus Højlund. In het eerste uitduel scoorde Højlund twee keer in de eerste helft, maar verloor Denemarken met 3–2 van Kazachstan door drie tegendoelpunten in de laatste twintig minuten. Op 16 juni 2023 zorgde een doelpunt van Jonas Wind voor een 1–0 zege van Denemarken op Noord-Ierland. Drie dagen later eindigde de uitwedstrijd tegen Slovenië in een 1–1 gelijkspel. Denemarken won in september 2023 met 4–0 van San Marino en in Helsinki met 0–1 van Finland. Na 3–1 en 1–2 overwinningen tegen Kazachstan en San Marino stelde Denemarken op 17 november 2023 deelname aan het EK en de groepswinst veilig door via doelpunten van Joakim Mæhle en Thomas Delaney met 2–1 te winnen van Slovenië.[2] Denemarken sloot de kwalificatiecampagne met een 2–0 nederlaag tegen Noord-Ierland in het Windsor Park.
Denemarken werd op 2 december 2023 ingedeeld in groep C met Slovenië, Servië en Engeland.[3] Denemarken verbleef tijdens het toernooi in Freudenstadt, waar het overnachtte in het hotel Fritz Lauterbad en trainde in het Hermann-Saam-Stadion.[4]
Denemarken begon zijn EK op 16 juni 2024 in Stuttgart tegen Slovenië. Christian Eriksen, die tijdens Denemarkens eerste groepswedstrijd van het vorige EK een hartaanval kreeg, opende de score in de zeventiende minuut op aangeven van Jonas Wind uit een ingooi. Denemarken verzuimde de score uit te breiden, terwijl Slovenië in de tweede helft beter in de wedstrijd kwam. Benjamin Šeško raakte in de 76ste wedstrijd de paal. Vlak daarna scoorde Erik Janža uit een afgeslagen hoekschop, waarmee de wedstrijd in een 1–1 gelijkspel eindigde.[5]
Denemarken speelde op 20 juni 2024 tegen Engeland in Frankfurt am Main zijn tweede wedstrijd. In de achttiende minuut maakte de Engelse aanvoerder Harry Kane het openingsdoelpunt. In de 34ste minuut maakte Morten Hjulmand de gelijkmaker met een afstandsschot via de paal. In de tweede helft schoot Phil Foden op de paal, maar scoorde geen van beide teams, waardoor het duel eindigde in een 1–1 gelijkspel.[6]
Denemarken speelde op 25 juni 2024 zijn laatste groepswedstrijd, tegen Servië in München. In de eerst helft schoot Alexander Bah naast en Eriksen in de handen van Predrag Rajković. In de slotfase schoot invaller Kasper Dolberg over, terwijl Servië kansen miste via zijn aanvoerder Aleksandar Mitrović, Dušan Vlahović en Sergej Milinković-Savić. Het duel eindigde doelpuntloos, waardoor Denemarken met drie punten als derde eindigde in groep C en zich kwalificeerde voor de knock-outfase.[7]
Denemarken speelde op 29 juni 2024 in de achtste finales in Dortmund tegen gastland Duitsland, dat groepswinnaar van groep A was geworden. Morten Hjulmand was geschorst door gele kaarten in de wedstrijden tegen Slovenië en Servië. Nico Schlotterbeck dacht in de vierde minuut de score te openen, maar zijn doelpunt werd afgekeurd door scheidsrechter Michael Oliver, omdat İlkay Gündoğan doelman Kasper Schmeichel afschermde. Vervolgens redde Schmeichel een schot van Joshua Kimmich en schoot Joakim Mæhle naast namens de Denen. Na 34 minuten werd het duel voor 24 stilgelegd wegens een onweersbui. Na de hervatting kopte Kai Havertz de bal op Schmeichel en kopte Schlotterbeck naast, terwijl Rasmus Højlund stuitte op Manuel Neuer. Binnen drie minuten na de rust scoorde Joachim Andersen voor Denemarken, maar na raadplegen van de videoscheidsrechter werd zijn doelpunt afgekeurd wegens buitenspel. Twee minuten later, nadat Robert Andrich naast had geschoten, kende Oliver na het bekijken van videobeelden een strafschop toe aan Denemarken na een handsbal van Andersen. Havertz schoot vanaf elf meter raak. Hij schoot later voorlangs voordat Jamal Musiala de score verdubbelde. Denemarken werd met een 2–0 nederlaag uitgeschakeld.[8]
Selectie, staf en statistieken
Op 30 mei 2024 werd een 26-koppige voorlopige selectie bekendgemaakt.[9] Op 7 juni 2023 werd een 26-koppige definitieve selectie bekendgemaakt, waarbij ten opzichte van de voorlopige selectie Victor Nelsson door blessureleed werd vervangen door Mathias Jørgensen.[10]Rasmus Højlund was met 21 jaar de jongste speler in de selectie, terwijl Kasper Schmeichel met 37 jaar de oudste speler in de selectie was.
↑ abGelijke stand op onderling resultaat (Slovenië 1–1 Denemarken), totale doelsaldo (0) en aantal gemaakte doelpunten (2). Gerangschikt op Fair-playscore als doorslaggevend: Denemarken –6, Slovenië –7.