PROFILPELAJAR.COM

Alan Dershowitz
	Alan Dershowitz
Algemene informatie
Land	Verenigde Staten
Geboortedatum	1 september 1938
Geboorteplaats	Brooklyn
Werk
Beroep	scenarioschrijver, academisch docent, advocaat, kunstverzamelaar
Werkgever(s)	Harvard-universiteit
Studie
School/universiteit	Brooklyn College, Yale Law School, Marsha Stern Talmudical Academy
Politiek
Politieke partij	onafhankelijk politicus, Democratische Partij
Familie
Kinderen	Ella Dershowitz
Persoonlijk
Talen	Engels
Diversen
Prijzen en onderscheidingen	Guggenheim Fellowship, honorary doctor of Tel Aviv University
Website	Officiële website
	De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.; U kunt die informatie bewerken.

Alan Morton Dershowitz (Brooklyn, 1 september 1938) is een Amerikaanse advocaat en academicus.

Hij begon zijn carrière als docent aan de Harvard Law School, waar hij in 1967, op 28-jarige leeftijd, de jongste hoogleraar in de geschiedenis werd. Hij doceerde aan Harvard tot zijn pensionering als hoogleraar in december 2013.

Dershowitz is betrokken geweest bij verschillende spraakmakende rechtszaken, onder meer als lid van het verdedigingsteam voor het afzettingsproces van Donald Trump. Als strafrechtadvocaat/juridisch adviseur werkte hij ook voor een aantal bekende klanten, onder wie Mike Tyson, Jeffrey Epstein, Julian Assange en Harvey Weinstein. Zijn meest bekende zaak was waarschijnlijk het proces tegen O.J. Simpson, die verdacht werd van een dubbele moord in 1995.

Band met Jeffrey Epstein

Na een onderzoek van de FBI naar seksueel strafbare gedragingen met minderjarigen, werd in 2007 een akte van beschuldiging opgesteld tegen Jeffrey Epstein. In 2008 maakte Alan Dershowitz deel uit van een juridisch team dat een deal regelde voor Epstein. In deze deal bekende Epstein schuld in ruil voor slechts 18 maanden cel. Ook betekende de deal immuniteit tegen vervolging voor alle handlangers van Epstein, al dan niet benoemd (non-prosecution agreement, NPA). Deze deal is altijd zeer controversieel gevonden en slachtoffers begrepen niet waarom de aanklager, Alexander Acosta, ermee akkoord ging. In de Netflix-documentaire "Jeffrey Epstein: Filthy Rich" (2020) wordt Alan Dershowitz zelf ook door een vrouw beschuldigd van verkrachting. Hijzelf ontkent de vrouw ooit ontmoet te hebben.^[bron?]

Vete met Norman Finkelstein

Norman Finkelstein heeft met zijn boek Beyond Chutzpah: On the Misuse of Anti-Semitism and the Abuse of History (letterlijk: Na Gotspe: over het misbruik van antisemitisme en het misbruik van de geschiedenis) scherpe kritiek geuit op Dershowitz' The Case for Israel (De Zaak Israël). Finkelstein valt met zijn kritiek zowel de inhoud van dat boek als de persoonlijke integriteit van Dershowitz aan en beschuldigt hem van fraude, falsificaties en plagiaat. Volgens Finkelstein heeft Dershowitz geen goed onderzoek verricht en schrijft hij zijn bronnen zo letterlijk over - zonder bronvermelding volgens de wetenschappelijke regels - dat zelfs fouten worden overgenomen. Omdat de beschuldigingen niet bewezen bleken moest Finkelstein zijn beschuldigingen van plagiaat en fraude intrekken. Hoewel Dershowitz de bronnen noemt (in een referentie), worden de aangehaalde teksten niet als citaat in zijn boek gepresenteerd.

De scherpe kritiek van Finkelstein op Dershowitz' boek was in de VS al in 2003 uitgelopen op een grote rel.^[2] Een rechtstreekse confrontatie tussen Finkelstein en Derschowitz werd op de Amerikaanse televisie uitgezonden. Dershowitz lanceerde later met succes een campagne om de vaste aanstelling van Finkelstein als hoogleraar te blokkeren.^[3]

Fouzi El-Asmar

El-Asmar (1937-2013), een Palestijns dichter uit een christelijke Palestijnse familie, die in 1948 uit hun huis in Lydda was verdreven, werd later valselijk door de staat Israël beschuldigd van terrorisme. Hij kreeg vanwege zijn kritiek op de behandeling door die staat van haar Palestijnse burgers administratieve detentie opgelegd en daarna huisarrest. Vanaf begin jaren ’70 woonde hij in de VS. Tijdens zijn detentie kreeg hij in 1969 in de gevangenis bezoek van een Amerikaan, Alan Dershowitz, die "zich voordeed als een progressief geleerde" die de problematiek van administratieve detentie wilde bestuderen. Na het gesprek wenste hij Fouzi , die hem twee gedichten meegaf, een spoedige vrijlating. Echter eenmaal vrij las deze later in "Commentary"^[4], een Amerikaans-Joods maandblad, Dershowitz’ artikel "met allerlei leugens en verdachtmakingen". Zo noemde hij administratieve detentie gerechtvaardigd en noemde hij El-Asmar een "leider van een moordenaarsbende". Dershowitz, die noch Hebreeuws noch Arabisch kende, baseerde zich, volgens El-Asmar, op een brief die het hoofd van een veiligheidsdienst hem had laten lezen. Deze brief kwam nooit boven water ook niet toen een openbare aanklager daar later om gevraagd had. Volgens El-Asmar heeft Dershowitz zich door Israël laten gebruiken op een moment dat administratieve detentie in het Westen sterk bekritiseerd werd, bv. door Amnesty International^[5]^[6].

Bibliografie

1982: The Best Defense. ISBN 9780394507361.
1985: Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case. ISBN 9780394539034.
1988: Taking Liberties: A Decade of Hard Cases, Bad Laws, and Bum Raps. ISBN 9780809246168.
1991: Chutzpah. ISBN 9780316181372.
1992: Contrary to Popular Opinion. ISBN 9780886877019.
1994: The Advocate's Devil (fictie). ISBN 9780446517591.
1994: The Abuse Excuse: And Other Cop-Outs, Sob Stories, and Evasions of Responsibility. ISBN 9780316181358.
1996: Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case. ISBN 9780684830216.
1997: The Vanishing American Jew: In Search of Jewish Identity for the Next Century. ISBN 9780316181334.
1998: Sexual McCarthyism: Clinton, Starr, and the Emerging Constitutional Crisis. ISBN 9780465016280.
1999: Just Revenge (fictie). ISBN 9780446608718.
2000: The Genesis of Justice: Ten Stories of Biblical Injustice that Led to the Ten Commandments and Modern Law. ISBN 9780446676779.
2001: Letters to a Young Lawyer. ISBN 9780465016310.
2001: Supreme Injustice: How the High Court Hijacked Election 2000. ISBN 9780195148275.
2002: Why Terrorism Works: Understanding the Threat, Responding to the Challenge. ISBN 9780300097665.
2002: Shouting Fire: Civil Liberties in a Turbulent Age. ISBN 9780316181419.
2003: The Case for Israel. ISBN 9780471465027.
2003: America Declares Independence. ISBN 9780471264828.
2004: America on Trial: Inside the Legal Battles That Transformed Our Nation. ISBN 9780446520584.
2004: Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights. ISBN 9780465017133.
2005: The Case for Peace: How the Arab-Israeli Conflict Can be Resolved. ISBN 9780471743170 (pdf hoofdstuk 16).
2006: Preemption: A Knife That Cuts Both Ways. ISBN 9780393060126.
2007: Blasphemy: How the Religious Right is Hijacking the Declaration of Independence. ISBN 9780470084557.
2007: Finding Jefferson: A Lost Letter, a Remarkable Discovery, and the First Amendment in an Age of Terrorism. ISBN 9780470167113.
2008: Is There a Right to Remain Silent? Coercive Interrogation and the Fifth Amendment After 9/11. ISBN 9780195307795.
2008: The Case Against Israel's Enemies: Exposing Jimmy Carter and Others Who Stand in the Way of Peace. ISBN 9780470379929.
2009: Mouth of Webster, Head of Clay essay in The Face in the Mirror: Writers Reflect on Their Dreams of Youth and the Reality of Age. ISBN 9781591027522.
2009: The Case For Moral Clarity: Israel, Hamas and Gaza. ISBN 9780966154856.
2010: The Trials of Zion. ISBN 9780446576734.
2013: Taking the Stand: My Life in the Law. ISBN 9780307719270.
2014: Terror Tunnels: The Case for Israel's Just War Against Hamas. ISBN 9780795344312.
2015: Abraham: The World's First (But Certainly Not Last) Jewish Lawyer. ISBN 9780805242935.
2018: The Case Against Impeaching Trump. ISBN 9781510742284.
2019: Guilt by Accusation: The Challenge of Proving Innocence in the Age of #MeToo. ISBN 9781510757530.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Guggenheim Fellows database; Guggenheim-identificatiecode voor fellowship: alan-m-dershowitz.
↑ Scholar Norman Finkelstein Calls Professor Alan Dershowitz’s New Book On Israel a “Hoax”, Democracy Now, 24 september 2003. Gearchiveerd op 2 december 2021.
↑ ‘De Holocaust-industrie is een grap’ nrc.nl, 29 september 2007. Gearchiveerd op 19 december 2021.
↑ december 1970
↑ Fouzi El-Asmar, vertaald door: Joke Traats (1985). Een Arabier uit Israël. Uitgeverij Cypres (Amstelveen), pp. 207-210. ISBN 90 71261 01 8.
↑ (en) Terri Ginsberg, In Memoriam: Fouzi El-Asmar, Poet of the Palestinian Liberation Struggle. Washington Report on Middle East Affairs. www.wrmea.org (nov. 4-dec 2013). Geraadpleegd op 23 januari 2022.