Reedy-Gletscher

 De Reedy-Gletscher (85° 30′ S, 134° 0′ W) is een groten Gletscher in dat westantarktische Marie-Byrd-Land, de över 190 km lang un twüschen 11 un 22 km breid is. Dat Gletscheries ströömt vun dat Polaarplateau twüschen dat Michigan-Plateau un de Wisconsin Range in de Transantarktischen Bargen na dat Ross-Schelfies hendaal. De Gletscher is de Grenz vun de Königin-Maud-Bargen in’n Westen un de Horlick Mountains in’n Oosten.^[1]

Sienen Naam kreeg de Gletscher, nadem dat de United States Geological Survey dat Gebeed dat eerste Maal kartografeert het un de United States Navy 1960–64 Luftopnamen in de Gegend maakt het, vun dat Advisory Committee on Antarctic Names, dat den Gletscher den Naam vun de Konteradmiral James Robert Reedy, Kommandeur för de Hölpeenheiden vun United States Navy in Antarktika vun November 1962 bet April 1965, geven het.^[1]

De Reedy-Gletscher is de süüdlichste grote Gletscher, över den Ies döör Transantarktischen Bargen vun dat Antarktische Plateau afströömt.^[2] Över den Gletscher löppt dat Ies vun de rund 25.000 km² af un sien Intogsrebeed streckt sik bet 200 km süden de Süüdpool.^[3] He flütt rund 140 km vun de Polaarplateaukant bi 86° 30′ S, 140° 0′ W hendaal un warrt bi 85° 0′ S, 140° 0′ W in de süüdoosten Huuk vun de Rosssee-Bucht to’n Mercer-Iesstroom.^[3] De Gletscher is de enige grote Gletscher, de vundaag vun de Transantarktischen Bargen in dat Schelfies op de Rosssee ströömt, ook wenn in dat letste glaziale Maximum ook anner Gletschers in dat Rossschelfies afströmen.^[4]

De Reedy-Gletscher is an sien Koppenn un Münn meist 20 km breid. In sienen middelsten Deel warrt de Gletscher rund 9 km eng un ströömt daar rund 15 km langs Kliffs, de 200 bet 600 m över dat Ies tohööchstaat. De Wisconsin Range in’n Oosten un de Königin-Maud-Bargen in’n Westen ümgeevt den Gletscher mit över 2000 m över de See hogen Bargen.^[3] An dat Koppenn vun de Gletscher liggt de Iesböverflach meist 2.000 m över de See, an de Münn rund 600 m över de See.^[3] Dat Ies is bet to 2000 m dick.^[3]

Bi de Quartz Hills ströömt dat Ies op de Middellien rund 170 m snell.^[5] Annerwegens ströömt dat Ies rund 100 bet 200 m dat Jaar.^[6] De Kansas-Gletscher, de rund 100 km vun dat Koppenn in de Reedy-Gletscher münnt, is mit groten Afstand de gröttste Tostroom. Anner Toströöm dreegt nich veel to dat Volumen vun de Gletscher bi.^[6] Na dem dat de Reedy-Gletscher in dat Ross-Schelfies löppt, warrt de Gletscher de Mercer-Iesstroom.^[7] In de verleden Jaren sünd rund 250 m vun dat Gletscheries afsmölt.^[2]

In den verleden 290 Milliarden Jaren het sik de Gletscher tomindsten söss Maal uutbreid, jeed Maal ringer as tovöör. Dat leste Maal het sik de Gletscher in dat letste glaziale Maximum uutbreidt, as de Iesdeek mit vundaag vergleken rund 500 m dicker weer.^[8] De Gletscher löppt rund 100 km achter de Opsettlien in de Rosssee, so dat de Staueffekt vun dat Westantarktische Iesschild tomindst deelwies op den Stroom un Dickde vun de Gletscher inwarken doot.^[8] De Reedy-Gletscher weer in dat middelste un late Känozoikum vele Maal dicker as vundaag. In den verleden 5 Millionen güngen de Iesdickde un vun de Gletscher un de Iesdickde vun dat Westantarktische Iesschild övereen.^[9]

Vun dat Polaarplateau ströömt de Reedy-Gletscher na Noord to langs de Spear-Nunatak, de Strickland-Nunatak un de Savage-Nunatak. He löppt ööstlich an de Metavolcanic Mountain un westlich an de Watson Escarpement langs.^[10] Een Stück na de Gratton-Nunatak fleet de McCarthy-Gletscher un de Olentangy-Gletscher in de Reedy-Gletscher. Vun de Watson Escarpement flütt op de westliche Kant de Wotkyns-Gletscher un de Gardiner-Gletscher in de Reedy-Gletscher. De Reedy-Gletscher löppt denn wieder langs de Wisconsin Range na Oost to, wo de Norfolk-Gletscher un de Hueneme-Gletscher in den Reedy-Gletscher fleet. Bi de Quartz Hills löppt de Colorado-Gletscher in.^[11]

Ünner de Blubaugh-Nunatak vereent sik de grote Kansas-Gletscher mit de Reedy-Gletscher.^[11] De Kansas-Gletscher begünnt op dat Stanford-Plateau un warrt vun de Johns-Glacier in’n Süden un de Alaska-Canyon in’n Noorden versorgt.^[11] De Reedy-Gletscher löppt denn wieder langs de Ford-Nunatak in’n Oosten un de Abbey-Nunatak un Penrod-Nunatak in’n Westen. Dichtbi dat Gletscherenn löppt noch de Davisville-Gletscher, de sik tovöör mit den Quonset-Gletscher vereent het, in de Reedy-Gletscher.^[11] De Gletscher löppt na Noordwest to langs de Racine-Nunatak un de Cohen-Nunatak un löppt denn in dat Ross-Schelfies.^[11]

Nunatakker, Bargtoppen un anner Landamrken het de United States Geological Survey op Grundlaag vun Luftopnamen, de de United States Navy vun 1960 bet 1964 maakt het, kartogarfeert. Vun Süüd na Noord sünd dat:^[12]

Linke Blangengletscher, de in den Reedy-Gletscher ströömt, sünd vun Süüd na Noord:

De Wotkyns-Gletscher (86° 4′ S, 131° 25′ W) is een Gletscher, de vun dat Michigan-Plateau na Noord to ströömt un westen de Caloplaca Hills in de Reedy-Gletscher flütt. De Gletscher dregt den Naam vun Grosenvar S. Wotkyns, de 1962 Sanitäter op de Byrd-Statschoon weer.^[13]

De Gardiner-Gletscher (86° 1′ S, 131° 48′ W) is een Gletsche an de Süüdflank vun de Quartz Hills, de oosten vun dat Watson Ensacarpement in den den Reedy-Gletscher flütt. De Gletscher dregt den Naam vun Richard D. Gardiner, de 1962 Elektriker op de Byrd-Statschoon weer.^[14]

De Colorado-Gletscher (85° 53′ S, 133° 5′ W) is een 19 km langen Gletscher, de op dat Michigan-Plateau begünnt un twüschen de Quartz Hills un de Eblen Hills in den Reedy-Gletscher ströömt. De Gletscher dregt den Naam vun de De Gletscher dregt den Naam vun Richard, de vele Forscherlüüd na Antarktika schickt het.^[15]

De Kansas-Gletscher (85° 42′ S, 134° 30′ W) is een steilen 46 km langen Gletscher, de op dat Stanford-Plateau begünnt un glieks noorden de Blubaugh-Nunatak in de Reedy-Gletscher ströömt. De Gletscher dregt den Naam vun de University of Kansas, de veel Forscherlüüd na Antarktika schickt het.^[16]

De Johns-Gletscher (85° 48′ S, 136° 30′ W) is een Gletscher in Form vun een Bagen, de 15 km lang is un in de noorden Deel vun de Watson Escarpement liggt. He ströömt noordööstlich üm de Noordflank vun Mount Doumani un vereent sik denn mit de Kansas-Gletscher. De Gletscher dregt den Naam vun Ernest, H. Johns, de twüschen 1955 un 1968 meermaals bi de Operation Deep Freeze mitmaakt het.^[17]

Rechte Blangengletscher, de in den Reedy-Gletscher ströömt, sünd vun Süüd na Noord:

 De McCarthy-Gletscher (86° 4′ S, 127° 24′ W) is een Gletscher an de Süüdflank vun dat Wisconsin Plateau, de na West to ströömt, denn mit den ünnersten Deel vun de Olentangy-Gletscher tohoopflütt un toletst glieks süüdwestlich de Mount McNaughton mit den Reedy-Gletscher tohooplöppt.^[18]

De Olentangy-Gletscher (86° 0′ S, 127° 20′ W) begünnt op dat Wisconsin-Plateau un löppt in den McCarthy-Gletscher, de denn wedder in de Reedy-Gletscher ströömt. De Gletscher dregt den Naam vun den Olentangy River. Enen Stroom de döör de Universitätskampus vun de Ohio State University flütt, de twüschen 1964 un 1965 enen Trupp Forscherlüüd in de Horlick Mountains schickt het.^[19]

De Norfolk-Gletscher (85° 53′ S, 130° 18′ W) is een 22 km langen Gletscher, de vun dat Wisconsin-Plateau ströömt un twüschen Mount Soyat un Mount Bolton in den Reddy-Gletscher löppt. De Gletscher dregt den Naam vun de Stadt Norfolk in Virginia, de Steed vun Detachment Tree, de meteoroloogsche Hölpeenheid vun de U. S. Naval Support Force, Antartica.^[20]

De Hueneme-Gletscher (85° 49′ S, 131° 15′ W) is een 15 km langen Gletscher, de op dat Wisconsin Range na West to löppt un sik twüschen de Griffith Peak un de Mickler Spur mit de Reedy-Gletscher vereent. De Gletscher dregt den Naam vun de Stadt Port Hueneme in Kalifornien, wat de Steed vun de Construction Battalion Center is, dat Fracht för de Operation Deep Freeze affardigt het.^[21]

De Horlick-Iestroom (85° 49′ S, 131° 15′ W) is een Iesstroom op de Iesflach noorden de Horlick Mountains, de na Westsüüdwest to lange de Barggrupp löppt un in den Reedy-Gletscher flütt. De Naam kreeg de Iestroom, üm dat he an de Horlick Mountains langs flütt.^[22]

De Davisville-Gletscher (85° 17′ S, 128° 30′ W) is een 56 km langen Gletscher de vun de Noordhäng twüschen de Lentz Buttress un de Moran Buttress in’n Wisconsin Range na Noordwest to löppt un in den Horlick-Iesstroom flütt. De Gletscher dregt den Naam vun de Stadt Davisville in Rhode Island, de Steed vun dat Construction Battalion Center, dat de Fracht för de Operation Deep Freeze an de Oostküst affardigt het.^[23]

De Quonset-Gletscher (85° 19′ S, 127° 5′ W) is een 37 km langen Gletscher, de vun de Noordhäng twüschen Mount LeSchack un de Ruseski Buttress na West-Noordwest to löppt un op de Noordkant in den Davisville-Gletscher ströömt. De Gletscher dregt den Naam vun dat Halveiland Quonset Point in Rhode Island, de Steed vun de Antarctic Development Squadron Six (VXE-6).^[24]

Nunatakker un anner Landamarken langs de Reedy-Gletscher het de United States Geological Survey mit Luftopnamen vun de United States Navy kartografeert. Vun Süüd na Noord sünd dat:

De Spear-Nunatak (86° 27′ S, 124° 58′ W) liggt 5,6 km süden de Strickland-Nunatak un is ogenschienlich de süüdlichste Felsvöörsprung an de Oostsied vun dat Koppenn vun de Reedy-Gletscher. De Nunatak dregt den Naam vun Milton B. Spear, enen Elektriker, de 1962 Elektriker op de Byrd-Statschoon weer.^[25]

De Strickland-Nunatak (86° 29′ S, 124° 12′ W) is een groten Nunatak twüschen de Savage-Nunatak un de Spear-Nunatak an dat Koppenn vun de Reedy-Gletscher. De Nunatak dregt den Naam vun Ernest E. Stricklannd, de 1962 an de Byrd Station arbeidt het.^[26]

De Savage-Nunatak (86° 27′ S, 124° 58′ W) is een Nunatak, de 13 km süüdööstlich vun de Hatcher Bluffs an de oosten Kant vun de Reedy-Gletscher liggt. De Nunatak dregt den Naam vun Henry C. Savage, de 1957 Boarbeider op de Byrd-Statschoon weer.^[27]

De Hatcher Bluffs (86° 20′ S, 125° 36′ W) sünd ene Reeg Kliffs, de na Noordwest to kiekt un rund 9 km süden de Metavolcanic Mountain an de Oostflank vun de Reedy-Gletscher liggt. De Kliffs dregt den Naam vun Julius O. Hatcher, de 1957 Kunstruktschoonmechaniker op de Byrd-Statschoon weer.^[28]

De Morales Peak (86° 15′ S, 126° 22′ W) is een Bargtopp an de Süüdflank vun de Metavolcanic Mountain, glieks oosten de Reedy-Gletscher. De Bargtopp dregt Naam vun Tommy, S. Morales, de 1957 Funker op de Byrd-Statschoon weer.^[29]

 De Metavolcanic Mountain (86° 13′ S, 126° 15′ W) is een 2.480 m hogen Barg mit platten Topp, de rund 9 km noorden de Hatcher Bluffs an de Oostflank vun de Reedy-Gletscher liggt. Mit sienen düüster metavulkaanschen Steen stickt de Barg stark mang de Bargen ümto mit eren hellen Granitsteen ruut.

Den Naam het de Geoloog un Glazioloog John H. Mercer vun dat Institute of Polar Studies (vundaag Byrd Polar Research Center) an de Ohio State University vöörslaan, de in de Ümgegend vun den Barg togang weer.^[30]

Mount Pool (86° 13′ S, 127° 0′ W) is een 2.090 m hogen Bargtopp, an de Noordwestflank vun de Metavolcanic Mountain op de Oostsied vun de Reedy-Gletscher liggt. De Bargtopp dregt den Naam vun Douglas A. Pool, de 1957 Elektriker op de Byrd-Statschoon weer.^[31]

De Gratton-Nunatak (86° 6′ S, 127° 46′ W) is een kalen Nunatak, de an de Süüdflank vun de McCarty-Gletscher liggt, wo düsse Gletscher in de Reedy-Gletscher münnt. De Nunatak dregt den Naam vun John W. Gratton, de 1957 Kunstruktschoonmechaniker op de Byrd-Statschoon weer.^[32]

De Blubaugh-Nunatak (85° 45′ S, 134° 6′ W) is een Nunatak, de glieks süden de Münn vun de Kansas-Gletscher liggt. De Nunatak dregt den Naam vun Donald D. Blubaugh, de 1957 Kunstruktschoonmechaniker op de Byrd-Statschoon weer.^[33]

De Abbey Nunatak (85° 37′ S, 134° 43′ W) is een Nunatak, de 3,7 km süüdoosten vun de Penrod-Nunatak op de Westflank vun de Reedy-Gletscher, glieks noorden de Münn vun den Kansas-Gletscher liggt. De Nunatak dregt den Naam vun Gordon Abbey, de 1957 Funker op de Byrd-Statschoon weer.^[34]

De Penrod-Nunatak (85° 35′ S, 134° 53′ W) is een Nunatak, de rund 4 km noordwesten den Abbey-Nunatak op de Westflank vun de Reedy-Gletscher, glieks an de Münn vun de Kansas-Gletscher liggt. De Nunatak dregt den Naam vun Jack R. Penrod, de 1957 Boarbeider op de Byrd-Statschoon weer.^[35]

De Langford Peak (85° 33′ S, 135° 23′ W) is een Bargtopp, de för sik liggt, un 3,7 km westen den ünnersten Deel vun den Reedy-Gletscher un 9,3 km noordwesten den Abbey-Nunatak liggt. De Barg dregt den Naam vun Lawrence G. Langford, de 1958 een Boarbeider op de Byrd-Statschoon weer.^[36]

De Racine-Nunatak (85° 28′ S, 136° 18′ W) is een 960 m hogen Nunatak, de rund 6 km westen den ünnersten Deel vun de Reedy-Gletscher un 13 km na Oost-Süüdoost to vun de Berry Peaks liggt. De Nunatak dregt den Naam vun J. Racine, de 1967 Maat in de Kru op den Iesbreker Eastwind vun de Operation Deep Freeze weer.^[37]

De Cohen-Nunatak (85° 24′ S, 136° 12′ W) liggt rund 2 km westen den ünnersten Deel vun de Reedy-Gletscher un 13 km oosten vun de Berry Peaks. De Nunatak dregt den Naam vun Lieutnat Harvey A. Cohen, de Presspreker för de US Navy Hölptrupp vun de Operation Deep Freeze twüschen 1966 un 1967 weer.^[38]

• Fred G. Alberts: Geographic Names of the Antarctic, United States Board on Geographic Names 1995. (online)
• Gordon R.M. Bromley: Reconstructing the History of Reedy Glacier, Antarctica, University of Maine 2005. (online)
• Gordon R.M. Bromley, Brenda L. Hall, John O. Stone, Howard Conway E. Claire Todd: Late Cenozoic deposits at Reedy Glacier, Transantarctic Mountains: implications for former thickness of the West Antarctic Ice Sheet, in: Quaternary Science Reviews, 29 (3–4), S. 384–398.
• Claire E. Todd: Late Quaternary Evolution of Reedy Glacier, Antarctica, University of Washington 2007. (online)

1. ↑ ^{a b} Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 609.
2. ↑ ^{a b} Claire E. Todd 2007, S. 7.
3. ↑ ^{a b c d e} Claire E. Todd 2007, S. 9.
4. ↑ Claire E. Todd 2007, S. 3.
5. ↑ Claire E. Todd 2007, S. 9.
6. ↑ ^{a b} Claire E. Todd 2007; S. 10.
7. ↑ Claire E. Todd 2007, S. 6.
8. ↑ ^{a b} Gordon R. M. Bromley: Reconstructing the History of Reedy Glacier, Antarctica, 2005, S. 1.
9. ↑ Gordon R. M. Bromley u.a.: Late Cenozoic deposits at Reedy Glacier, Transantarctic Mountains, S. 384.
10. ↑ USGS: English: Map of Antarctica by the United States Antarctic Resource Center of the US Geological Society. Afropen an’n 28. April 2025. 
11. ↑ ^{a b c d e} United States Geological Survey: English: 1:250,000-scale topographic reconnaissance map of the Wisconsin Range area from 120°-135°W to 85°-86°S in Antarctica, including the Ready Glacier. Mapped, edited and published by the U.S. Geological Survey in cooperation with the National Science Foundation. 1968, afropen an’n 28. April 2025. 
12. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 1–824.
13. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 824.
14. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 268.
15. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 146.
16. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 382.
17. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 373.
18. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 473.
19. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 542.
20. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 530.
21. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 351.
22. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 345.
23. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 176.
24. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 600.
25. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 699.
26. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 718.
27. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 605.
28. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 318.
29. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 504.
30. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 487.
31. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 584.
32. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 292.
33. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 75.
34. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 1.
35. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 567.
36. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 416.
37. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 601.
38. ↑ Fred G. Alberts: Geographic Names of Antarctica, S. 143.