Eun Bilabial, auk Bilabiaal schrieven, is eun Konsonant, deu man mit beuden Lippen artikuleert (lat.bi tweu, labium Lippe)
[1]
De bilabiale Plosiv [p]] gifft’t in meust ollen Sproken up’r Werlt. Blaut in üm un bi 0.7% van’n Sproken feuhlt bilabiale Liute, os för’n Exempel in Tlingit, Chipewyan, Oneida un Wichita.[2]
Igbo maakt eun Unnersscheud twisken söss bilabial Plsiven: [p pʰ ɓ̥ b b̤ ɓ]. Dat maakt düsse Spraak wal to eun Spraak mit de meusten phonemisken Bilabialen up’r Eerden.
Bi ’r IPA Schrift gifft’t nenne Symbole för bilabiale laterale Konsonanten. Man liekers is den öhre Artikulatschoon mööglik un määnich eun Sproke het düsse Liut. Man keune Sproke, de us künnig is, het so’n bilabialen Lateral os eun Phomeem.
John Clark; Collin Yallop; Janet Fletcher: An Introduction to Phonetics and Phonology. 3rd Edition. Blackwell Textbooks in Linguistics, Wiley-Blackwell, 2006
T. Alan Hall: Phonologie: Eine Einführung. De Gruyter Studienbuch, de Gruyter, Berlin / New York 2000, ISBN 3-1101-5641-5
↑Maddieson, Ian. 2008. Absence of Common Consonants. In: Haspelmath, Martin & Dryer, Matthew S. & Gil, David & Comrie, Bernard (eds.) The World Atlas of Language Structures Online. Munich: Max Planck Digital Library, chapter 18. Kük in’n Nett http://wals.info/feature/18. Upropen den 11. Sep 2015.
