James Marshall "Jimi" Hendrix (lahir Johnny Allen Hendrix; 27 November 1942 - 18 September 1970) ialah seorang penyanyi, penulis lagu dan pemuzik Amerika Syarikat.[1] Walaupun kerjaya arus perdana beliau menjangkau empat tahun, beliau secara meluas dianggap sebagai salah seorang pemain gitar elektrik yang paling berpengaruh dalam sejarah muzik popular, dan salah satu daripada pemuzik yang paling terkenal abad ke-20. The Rock and Roll Hall of Fame menerangkan beliau sebagai "boleh dikatakan pemuzik yang terhebat dalam sejarah muzik rock"[2]
Dilahirkan di Seattle, Washington, Hendrix mula bermain gitar pada usia 15. Pada tahun 1961, beliau menyenaraikan dalam Tentera AS dan dilatih sebagai askar payung terjun di Bahagian Udara ke-101; beliau telah diberi pelepasan mulia pada tahun berikutnya. Tidak lama selepas itu, beliau berpindah ke Clarksville, Tennessee dan mula bermain gig pada Chitlin' Circuit, pendapatan tempat di kugiran sokongan Isley Brothers dan kemudian dengan Little Richard, dengan siapa beliau terus bekerja sehingga pertengahan 1965. Hendrix kemudian bermain dengan Curtis Knight dan Squires sebelum berpindah ke England pada lewat 1966 selepas ditemui oleh Linda Keith, yang kemudiannya pemain bass berminat Chas Chandler dari The Animals menjadi pengurus pertama. Dalam beberapa bulan sahaja, Hendrix telah memperoleh tiga sepuluh hits UK dengan The Jimi Hendrix Experience: "Hey Joe", "Purple Haze", dan "The Wind Cries Mary". Beliau mencapai kemasyhuran di Amerika Syarikat selepas persembahnnya di Monterey Pop Festival pada tahun 1967, dan pada tahun 1968 album studio ketiga dan terakhir, Electric Ladyland, mencapai nombor satu di Amerika Syarikat; ia adalah keluaran Hendrix yang paling komersial yang berjaya dan album pertama dan hanya nombor satu beliau. pelaku bayaran tertinggi di dunia, beliau menghadiri Festival Woodstock pada tahun 1969 dan Isle of Wight Festival pada tahun 1970 sebelum kematian akibat kemalangan dari asfiksia berkaitan barbiturat pada 18 September 1970, pada usia 27 tahun.
Hendrix telah diilhamkan dalam muzik oleh rock and roll dan blues elektrik Amerika. Beliau menyukai penguat terpacu dengan kelantangan yang tinggi dan keuntungan, dan memainkan peranan penting dalam menggunakan bunyi sebelum ini yang tidak diingini disebabkan oleh maklum balas gitar penguat. Beliau telah membantu untuk mempopularkan penggunaan pedal wah-wah di dalam batu arus perdana, dan merupakan artis pertama yang menggunakan kesan stereofonik berperingkat dalam rakaman muzik. Holly George-Warren dari Rolling Stone mengulas: "Hendrix merintis penggunaan instrumen tersebut sebagai sumber bunyi elektronik di hadapannya telah bereksperimen dengan maklum balas dan penyelewengan, tetapi Hendrix bertukar kesan-kesan dan lain-lain ke dalam terkawal, perbendaharaan kata cecair sedikit setiap yang peribadi apabila irama blues yang bermula."
Hendrix merupakan penerima anugerah beberapa muzik semasa hayatnya dan selepas kematian. Pada tahun 1967, pembaca Melody Maker mengundinya Pemuzik Pop Terbaik, dan pada tahun 1968, Rolling Stone yang menyatakannya yang Performer of the Year. Disc ang Muzik Echo memberikan penghormatan kepada beliau World Top Musician tahun 1969 dan pada tahun 1970, Guitar Player menamainya Gitaris Rock Terbaik. The Jimi Hendrix Experience telah diserapkan ke dalam Rock dan Roll Hall of Fame pada tahun 1992 dan Dewan Kemasyhuran Muzik UK pada tahun 2005. Rolling Stone menyenaraikan kedudukan tiga album studio kumpulan ini, Are You Experienced, Axis: Bold as Love, dan Electric Ladyland, antara 100 album terhebat sepanjang zaman, dan mereka menyenaraikan kedudukan Hendrix sebagai pemain gitar yang paling hebat dan artis yang keenam termahsyur sepanjang masa.
Kematian
Hendrix meninggal dunia pada 18 September 1970 pada usia 27 tahun di London, England.[3][4] Beberapa hari sebelum kematiannya, Hendrix telah mengalami masalah kesihatan yang teruk, sebahagiannya daripada keletihan yang disebabkan oleh terlebih masa beekrja, kekurangan tidur kronik, dan penyakit yang berkaitan dengan influenza. Ketidakpastian mengenai hubungan peribadinya, serta kekecewaan dengan industri muzik, turut menyumbang kepada kekecewaannya.[5]
Walaupun butiran jam terakhir dan kematiannya dipertikaikan, Hendrix menghabiskan banyak hari terakhirnya dengan Monika Dannemann.[6] Pada waktu pagi 18 September, Dannemann menemui Hendrix yang tidak responsif di apartmennya di Hotel Samarkand, 22 Lansdowne Crescent, Notting Hill. Dia memanggil ambulans pada jam 11:18 pagi, dan Hendrix dibawa ke Hospital St Mary Abbot di mana percubaan dibuat untuk menyelamatkannya.[7] Beliau disahkan meninggal dunia pada jam 12:45 pagi.[8][9]
^Brown 1997, halaman 172–174: Coroner Gavin Thurston's September 28 inquest Moskowitz 2010, halaman 82: Hendrix's September 21 autopsy.
^Hendrix & McDermott 2007, halaman 58–60: Hendrix spending most of September 17 with Dannemann and Dannemann as the only eyewitness to Hendrix's final hours; McDermott 1992, halaman 284; Unterberger 2009, halaman 119–126: the disputed details of Hendrix's final hours and death; Moskowitz 2010, halaman 82: uncertainty in the specific details of his final hours and death.
^"In memoriam Desmond C. Henley". Internet. Christopher Henley Limited 2008–2010. Diarkibkan daripada yang asal pada September 14, 2013. Dicapai pada March 8, 2014.
Aledort, Andy (1998). Jimi Hendrix: Band of Gypsys. Hal Leonard. ISBN978-0-7935-9432-0.CS1 maint: ref=harv (link)
Aledort, Andy (1996). Jimi Hendrix: A Step-by-Step Breakdown of his Guitar Styles and Techniques. Hal Leonard. ISBN0-7935-3659-6.CS1 maint: ref=harv (link)
Aledort, Andy (1995). Tolinski, Brad (penyunting). "Jimi Hendrix Lesson: Message to Love". Guitar School. 7 (3).CS1 maint: ref=harv (link)
Aledort, Andy (1991). Pollock, Bruce; Stix, John (penyunting). "Performance notes: Jimi Hendrix, 'All Along the Watchtower'". Guitar Classics IV by Guitar: For the Practicing Musician.CS1 maint: ref=harv (link)
Black, Johnny (1999). Jimi Hendrix: The Ultimate Experience. Thunder's Mouth Press. ISBN978-1-56025-240-5.CS1 maint: ref=harv (link)
Brown, Tony (1992). Jimi Hendrix: A Visual Documentary - His Life, Loves and Music. Omnibus Press. ISBN978-0-7119-2761-2.CS1 maint: ref=harv (link)
Brown, Tony (1997). Jimi Hendrix: The Final Days. Omnibus Press. ISBN978-0-7119-5238-6.CS1 maint: ref=harv (link)
Doggett, Peter (2004). Jimi Hendrix: The Complete Guide to his Music. Omnibus. ISBN978-1-84449-424-8.CS1 maint: ref=harv (link)
Fairchild, Michael (April 1991). "The Experience of a Lifetime". Guitar: For the Practicing Musician. 8 (6).CS1 maint: ref=harv (link)
George-Warren, Holly, penyunting (2001). The Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll (ed. 2005 revised and updated). Fireside. ISBN978-0-7432-9201-6.CS1 maint: ref=harv (link)
GP staff (May 2012). "Hendrix at 70". Guitar Player. 46 (5).CS1 maint: ref=harv (link)
Levy, Joe, penyunting (2005). Rolling Stone's 500 Greatest Albums of All Time (ed. First Paperback). Wenner Books. ISBN978-1-932958-61-4.CS1 maint: ref=harv (link)
McDermott, John (1992). Lewisohn, Mark (penyunting). Hendrix: Setting the Record Straight. Grand Central. ISBN978-0-446-39431-4.CS1 maint: ref=harv (link)
Mitchell, Mitch; Platt, John (1990). Jimi Hendrix: Inside the Experience. St. Martin's Press. ISBN978-0-312-10098-8.CS1 maint: ref=harv (link)
Roberts, David, penyunting (2005). British Hit Singles & Albums (ed. 18). Guinness World Records Limited. ISBN978-1-904994-00-8.CS1 maint: ref=harv (link)
Roby, Steven; Schreiber, Brad (2010). Becoming Jimi Hendrix: From Southern Crossroads to Psychedelic London, the Untold Story of a Musical Genius. Da Capo. ISBN978-0-306-81910-0.CS1 maint: ref=harv (link)
Rosen, Craig (1996). The Billboard Book of Number One Albums. Billboard. ISBN978-0-8230-7586-7. Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (bantuan)CS1 maint: ref=harv (link)
Kruth, John (2000). Bright Moments: The Life & Legacy of Rahsaan Roland Kirk. Welcome Rain Publishers. ISBN978-1-56649-105-1.
Marshall, Wolf (1995). Marshall, Wolf (penyunting). "Wild Thing". Wolf Marshall's Guitar One. 2.
Roby, Steven (2012). Hendrix on Hendrix: Interviews and Encounters with Jimi Hendrix. Chicago Review Press. ISBN978-1-61374-322-5.
Whitburn, Joel (1988). Joel Whitburn's Top R&B Singles, 1942–1988. Record Research, Inc. ISBN978-0-89820-068-3.
van der Bliek, Rob (Mei 2007). "The Hendrix chord: Blues, flexible pitch relationships, and self-standing harmony". Popular Music. 26 (2): 343–64. doi:10.1017/S0261143007001304. JSTOR4500321.
Dokumentari
Joe Boyd, John Head, Gary Weis (Directors) (2005) [1973]. Jimi Hendrix (DVD) (dalam bahasa English). Warner Home Video. ASINB0009E3234.CS1 maint: unrecognized language (link)
Roger Pomphrey (Director) (2005). Classic Albums – The Jimi Hendrix Experience – Electric Ladyland (DVD). Eagle Rock Entertainment. ASINB0007DBJP0.
Bob Smeaton (Director) (2013). Jimi Hendrix: Hear My Train A Comin' (DVD, Blu-ray) (dalam bahasa English). Sony Legacy. ASINB00F031WB8.CS1 maint: unrecognized language (link)
Bob Smeaton (Director) (2012). West Coast Seattle Boy: Jimi Hendrix: Voodoo Child (DVD, Blu-ray) (dalam bahasa English). Sony Legacy. ASINB007ZC92FA.CS1 maint: unrecognized language (link)