Métropole du Grand Paris ( Perancis: [metʁopɔl dy ɡʁɑ̃ paʁi] ; "Metropolis Greater Paris"), [note 1] juga dikenali sebagai Grand Paris atau Greater Paris, ialah sebuah métropole yang meliputi Bandaraya Paris dan pinggir bandar terdekatnya.
Grand Paris meliputi 814 kilometer persegi (314 batu persegi), kira-kira saiz Singapura, dan mempunyai populasi lebih 7 juta. Metropole ditadbir oleh majlis metropolitan yang terdiri daripada 210 ahli, tidak dipilih secara langsung, tetapi dipilih oleh majlis komun anggota. Tanggungjawabnya termasuk perancangan bandar, perumahan, serta perlindungan alam sekitar. Métropole du Grand Paris tidak boleh dikelirukan dengan Grand Paris Express, sistem pengangkutan baharu yang dibangunkan secara bebas untuk menghubungkan bahagian-bahagian di pinggir bandar Paris.
Sejarah
Idea Greater Paris pada asalnya dicadangkan oleh Presiden Perancis Nicolas Sarkozy sebagai "pelan global baharu untuk wilayah metropolitan Paris" [3] Ia mula-mula membawa kepada pelan induk pengangkutan baharu untuk wilayah Paris dan merancang untuk membangunkan beberapa kawasan di sekitar bandaraya Paris . "Métropole du Grand Paris" telah ditakrifkan oleh undang-undang 27 Januari 2014 mengenai pemodenan tindakan wilayah awam dan pengesahan bandar sebagai sebahagian daripada Akta III desentralisasi. Pelan itu telah banyak diubah suai pada Disember 2015, dan pelaksanaan dalam dua kecekapan, pembangunan ekonomi dan perlindungan alam sekitar telah ditangguhkan dari 2016 hingga 2017.
Pelan itu pertama kali diumumkan pada 17 September 2007 semasa perasmian "La Cité de l'architecture et du patrimoine", apabila Sarkozy mengisytiharkan hasratnya untuk mencipta "projek pembangunan komprehensif baharu untuk Greater Paris". Projek itu dianjurkan oleh negara Perancis, dengan Menteri Kebudayaan dan Komunikasi dipertanggungjawabkan untuk menyelaraskan proses perundingan ini. [4]
Pada tahun 2008 pertandingan antarabangsa bandar dan seni bina untuk pembangunan masa depan metropolitan Paris telah dilancarkan. Sepuluh pasukan yang mengumpulkan arkitek, perancang bandar, ahli geografi, arkitek landskap akan menawarkan visi mereka untuk membina metropolis Paris abad ke-21 dalam era pasca Kyoto dan membuat diagnosis prospektif untuk Paris dan pinggir bandarnya yang akan menentukan perkembangan masa depan di Greater Paris untuk 40 tahun akan datang. [4]
Arkitek yang mengetuai sepuluh pasukan pelbagai disiplin ialah: Jean Nouvel, Christian de Portzamparc, Antoine Grumbach, Roland Castro, Yves Lion, Djamel Klouche, Richard Rogers, Bernardo Secchi, Paola Viganò, Finn Geipel, Giulia Andi dan Winy Maas. [5]
Versi awal rancangan itu mencadangkan pembaharuan kepada struktur kerajaan tempatan di wilayah Paris dengan mewujudkan komuniti bandar bersepadu yang merangkumi Bandaraya Paris dan sekitarnya Petite Couronne, [6] Walau bagaimanapun, ini sebahagian besarnya ditinggalkan kerana tentangan kuat daripada Datuk Bandar sosialis. Paris, Bertrand Delanoë, dan ketua sosialis wilayah Île de France, Jean-Paul Huchon. [7]
Objektif
Pelan asal untuk Métropole mengisytiharkan objektif ini: "Metropole of Grand Paris ditubuhkan untuk menentukan dan melaksanakan tindakan metropolitan untuk meningkatkan kualiti hidup penduduknya, mengurangkan ketidaksamaan antara wilayah di dalamnya, untuk membangunkan bandar, sosial dan model kemampanan ekonomi, alat untuk meningkatkan daya tarikan dan daya saing untuk manfaat seluruh wilayah negara. Métropole of Grand Paris sedang membangunkan sebuah projek metropolitan. Penduduk dikaitkan dengan pembangunannya mengikut garis panduan yang ditentukan oleh majlis metropolitan seperti yang ditetapkan oleh majlis pembangunan. Projek metropolitan ini mentakrifkan garis panduan umum dasar yang dijalankan oleh Métropole of Grand Paris. Ia merupakan sebahagian daripada pelaksanaan skim keseluruhan wilayah Ile-de-France. Ia termasuk analisis umum, sosial, ekonomi dan alam sekitar kawasan metropolitan, garis panduan strategik untuk pembangunan metropolis serta kawasan keutamaan untuk campur tangan. Projek Metro boleh dibangunkan dengan sokongan Agensi Tanah dan Teknikal Wilayah Paris, Bengkel Antarabangsa mengenai Greater Paris, Agensi Perancangan Bandar dan mana-mana badan lain yang berguna." [8]
Secara bebas daripada proses yang diterangkan di atas, jawatan Menteri untuk Le Grand Paris telah diwujudkan dan Christian Blanc dilantik untuk mendudukinya. Blanc dan pasukannya menyediakan satu pelan pengangkutan, diumumkan pada 29 April 2009. Wilayah Île-de-France telah pun menerbitkan rancangan pengangkutannya sendiri. Kemudian, arkitek perundingan bergabung untuk membentangkan pelan pengangkutan ketiga. Selepas banyak rundingan, kompromi antara kerajaan negara dan kerajaan wilayah Île-de-France diumumkan pada Januari 2011 dan pelan akhir kemudiannya diluluskan.
Pelan pengangkutan itu akan dilaksanakan dalam tempoh sepuluh tahun, dengan kos 35 bilion euro yang dibiayai oleh kerajaan negeri, kerajaan tempatan dan hutang baharu. [9] Bahagian penting projek ialah kereta api bawah tanah tanpa pemandu yang menghubungkan kawasan perniagaan penting dan kawasan kediaman seperti Versailles dan lapangan terbang Charles de Gaulle tetapi juga banlieues seperti Montfermeil dan Clichy-sous-Bois melalui trek angka lapan 140 km panjang dan beroperasi 24 jam, yang akan menelan belanja sebanyak 21 bilion euro. 14 bilion euro lagi akan dibelanjakan dalam pelanjutan dan kelengkapan semula laluan metro, wilayah dan pinggir bandar sedia ada. [10]
Kritikan
Cara Le Grand Paris telah dikendalikan telah dikritik oleh arkitek sendiri, terutamanya oleh Jean Nouvel yang menulis beberapa editorial ganas terhadap Menteri yang bertanggungjawab di Le Grand Paris sehingga Jun 2010, Christian Blanc . [11]
Dari segi politik, Presiden wilayah Île-de-France, Jean-Paul Huchon, dan Datuk Bandar Paris, Bertrand Delanoë, kedua-duanya ahli Parti Sosialis Perancis, menentang inisiatif yang diambil oleh kerajaan negara, yang mereka katakan bertentangan dengan penurunan urusan perancangan bandar kepada kerajaan tempatan. Pada Oktober 2011, Delanoë menyatakan bahawa Presiden "sedang cuba menuntut untuk dirinya sendiri dinamik bandar yang dimulakan lama dahulu oleh kerajaan tempatan". [12] Walaupun Huchon telah mencapai persetujuan dengan kerajaan negara pada awal tahun mengenai rangkaian pengangkutan, beliau juga mengisytiharkan bahawa Grand Paris "bukan istilah generik untuk merangkumi semua yang berlaku di wilayah wilayah Île-de-France ( ...) dan lebih kurang sijil kebangsaan diwujudkan untuk melabel semula dasar tempatan yang telah wujud." [12] Pembangkangan politik juga kuat dari Parti Hijau, yang dipimpin di wilayah Île-de-France oleh Cécile Duflot .
Établissements Publics Territoriaux di Grand Paris
Wilayah Grand Paris.
131 komun Métropole du Grand Paris dikelompokkan dalam 12 'établissements publics territoriaux (EPT) atau wilayah, yang menggantikan institusi awam antara kaum yang sedia ada dan mewarisi kecekapan mereka seperti kemudahan sukan dan sosio-budaya, bekalan air, sanitasi, pengurusan sisa dan beberapa dasar bandar dan sosial.
T1 – Bandaraya Paris(Bukan sebuah 'établissement public territorial' kerana hanya terdapat satu komun)
T2 – Établissement public territorial Vallée Sud Grand Paris
T3 – Établissement public territorial Grand Paris Seine Ouest
T4 – Établissement public territorial Paris Ouest La Défense
T5 – Établissement public territorial Boucle Nord de Seine
T6 – Établissement public territorial Plaine Commune
T7 – Établissement public territorial Paris Terres d'Envol
T8 – Établissement public territorial Est Ensemble
T9 – Établissement public territorial Grand Paris - Grand Est
T10 – Établissement public territorial Paris-Est-Marne et Bois
T11 – Établissement public territorial Grand Paris Sud Est Avenir
T12 – Établissement public territorial Grand-Orly Seine Bièvre
Komun
Métropole du Grand Paris terdiri daripada 131 komun berikut: [2][13][14]
.jpg)
.jpg)
