Ferdinand Pascual Aguilar (lahir 5 Februari 1953), atau lebih dikenali sebagai Freddie Aguilar atau Ka Freddie Aguilar, merupakan seorang penyanyi, pemuzik, penggubah lagu, penyanyi-penggubah lagu, penulis lagu, dan penulis lirik lagu bergenre folk yang berasal dari Filipina. Beliau sangat terkenal di negara beliau melalui nyanyian semula lagu lagenda Filipina Bayan Ko yang kemudiannya dijadikan lagu tema oleh pihak pembangkang untuk menentang rejim Ferdinand Marcos semasa Revolusi Kuasa Rakyat pada tahun 1986,[1] dan juga melalui lagu Anak, salah satu lagu Filipina yang paling laris sepanjang zaman.[2] Beliau sering dikaitkan dengan genre rock Filipina atau lebih dikenali dengan gelaran Pinoy rock.[3]
Beliau terkenal di peringkat antarabangsa, terutamanya dalam benua Asia Pasifik, sebagai salah seorang pemuzik dan penulis lagu yang terbaik dari Filipina.
Kehidupan awal
Freddie Aguilar mula meminati bidang muzik sejak beliau masih remaja. Ketika berumur 17 tahun, Aguilar mula bermain gitar. Beliau mula terlibat dengan persembahan pentas semasa berumur 20 tahun.[4]
Aguilar melanjutkan pelajaran dalam bidang Kejuruteraan Elektrik di De Guzman Institute of Technology tetapi beliau tidak menamatkan pengajian, sebaliknya memburu impian dalam bidang muzik dengan menjadi seorang pemuzik jalanan, dan kemudiannya menjadi pemuzik di kelab serta bar muzik folk.[5]
Semasa berumur 18 tahun, Aguilar telah berpisah dengan keluarga beliau dan keluar dari kolej. Selepas menyedari kesilapan beliau lima tahun selepas itu, beliau telah mencipta lagu Anak.[6]
Pengaruh muzik
Antara pengaruh terbesar Freddie Aguilar dalam bidang muzik ialah bintang muzik folk-rock dari Britain dan Amerika Syarikat seperti Cat Stevens dan James Taylor.[5] Beliau juga sangat dipengaruhi oleh warisan Filipinanya, semangat nasionalisme, dan cuba untuk membentuk sebuah penerokaan muzikal mengenai etos Filipina.[5]
Kerjaya muzik
Pengiktirafan antarabangsa
Lagu "Anak" tidak hanya telah memecahkan rekod carta-carta muzik Filipina pada tahun 1979, tetapi juga telah berjaya mencapai nombor 1 di Jepun serta mencipta populariti yang besar di negara-negara lain seperti Angola, Jepun, Malaysia, Hong Kong, dan sebahagian dari negara Eropah Barat.[7]
Lagu "Anak" menjadi sangat terkenal sehingga dikatakan bahawa lagu tersebut telah dirakam sebanyak 100 versi dalam 23 bahasa di seluruh dunia.[8]Billboard telah melaporkan bahawa lagu tersebut adalah lagu hit nombor 2 di dunia pada tahun 1980-an. Sehingga tahun 2006, lagu tersebut merupakan rekod muzik yang paling laris dalam sejarah muzik Filipina dan belum dapat ditandingi oleh mana-mana album muzik yang lain.[2]
Aktivisme politik
Sebelum Freddie Aguilar menyanyikan lagu lagenda Filipina Bayan Ko dalam versi beliau yang tersendiri, beliau telah banyak mencipta dan mempersembahkan lagu-lagu yang mensasarkan ketidakadilan sosial. Salah satu album beliau iaitu Magdaleno memuatkan lagu-lagu tentang seorang gadis yang dipaksa melacurkan diri akibat kemiskinan dan juga kisah mengenai pertembungan Kristian-Muslim dalam lagu Mindanao. Selain album tersebut, beliau juga telah menyanyikan lagu tentang ketidakadilan yang dialami oleh rakyat yang tidak berdaya, kemiskinan, dan keangkuhan kuasa besar dalam sebuah lagu mengenai Amerika Syarikat dan Rusia.[5]
Lima tahun selepas penciptaan lagu Anak, beliau telah menyertai tunjuk perasaan terhadap rejim Marcos dan mula menulis serta menyanyikan lagu-lagu yang mengkritik pemerintah yang keterlaluan.[7] Antara beberapa lagu yang menyebabkan beliau digam oleh media arus perdana termasuklah: Kata-rungan atau Keadilan (untuk mereka yang dituduh secara tidak adil), Pangako (Janji) (janji seorang pemimpin yang tidak dipenuhi terhadap sebuah bangsa yang diabaikan), dan Luzvi-minda (singkatan untuk nama 3 buah pulau di Filipina - Luzon, Visayas dan Mindanao; menyeru orang Filipina untuk menyedari realiti penindasan). Salah satu lagu beliau yang paling diingati pada masa itu adalah lagu lagenda Bayan Ko (bermaksud Negaraku dalam bahasa Filipina) yang dinyanyikan semula oleh beliau, di mana beliau menambahkan satu rangkap ayat kepada liriknya yang asal.[9]
Bayan Ko (Negaraku)
Pada tahun 1978, Aguilar telah merakamkan semula lagu Bayan Ko buat pertama kalinya dalam sebuah usaha patriotik untuk, (memetik kenyataan beliau,) "jolt back those who were starting to forget who we really are" ("membalas perbuatan mereka yang mula melupakan siapa diri kita sebenarnya").[7] Beliau juga telah menyanyikan semula lagu tersebut dalam versi yang tersendiri kerana ia memberi inspirasi, keseronokan dan lonjakan kuasa.[10] Lagu tersebut pada asalnya telah digubah pada tahun 1928 oleh Constancio de Guzman, dan liriknya dicipta oleh Jose Corazon de Jesus, seorang penyair, semasa Filipina sedang dalam perjuangan mendapatkan kemerdekaan daripada penjajahan Amerika Syarikat.[11] Lagu tersebut muncul sekali lagi semasa pemerintahan rejim Marcos sebagai lagu tidak rasmi bagi rakyat yang muncul sebagai Kuasa Rakyat, sebuah negara demokratik baru yang menentang autoritarianisme yang secara amnya dianggap sebagai penggulingan Ferdinand Marcos.[7] Pada tahun 1983, peristiwa pembunuhan Benigno 'Ninoy' Aquino telah mencetuskan demonstrasi besar-besaran terhadap pemerintahan diktator Marcos, dan lagu Bayan Ko nyanyian Aguilar telah disiarkan di radio serta pembesar suara yang dipasang di jipney di seluruh jalanan Manila dan wilayah-wilayah Filipina.[11] Pada majlis pengebumian Senator Aquino, Aguilar telah menyanyikan lagu Bayan Ko dan beliau merasakan bahawa Aquino ialah seorang lelaki yang berani bertindak, bukan sekadar berkata-kata, bahkan sanggup mengorbankan nyawanya untuk kebebasan Filipina.[12] Semasa persembahan, Aguilar tidak berasa takut lagi dan berasa kuat serta yakin.[10] Beliau kemudiannya mengambil keputusan untuk melibatkan diri dalam revolusi politik.[12] Aguilar, bersama-sama APO Hiking Society dan pemuzik-pemuzik pop Filipina lain yang menentang pemerintahan diktator, menyertai penyanyi-penyanyi lain yang turut menentang dalam persembahan muzik dan jalanan sebagai sebahagian daripada demonstrasi anti-Marcos.[11]
Beberapa tahun selepas itu, Aguilar telah berkempen untuk pencalonan Corazon Aquino, isteri kepada mendiang Benigno 'Ninoy' Aquino, sebagai Presiden dalam pilihanraya umum yang membawa kepada pemberontakan pada tahun 1986.[7]
Aguilar pernah menyebut dalam satu wawancara dengan ABS-CBN News bahawa lirik lagu tersebut menggabungkan perasaan cinta yang dimiliki oleh orang Filipina terhadap negara mereka, memperingati keluarga Aquino, dan komitmen terhadap negara mereka.[10] Bahkan pada zaman moden ini, rakyat Filipina pasti akan mengingati lagu Bayan Ko sebagai lagu kebangkitan negara.[11]
Pencapaian
Pada 18 Januari 2008, Aguilar telah menerima Asia Star Award daripada Asia Model Award Festival di Korea.[13]
Aguilar masih menetap di Filipina dan terus membuat persembahan. Beliau kini berpindah ke tempatnya sendiri yang digelar Ka Freddie's. Dia masih mempunyai pengaruh yang kuat di Filipina dan juga dalam kalangan rakyat Filipina yang tinggal di luar negara.
Aguilar telah memberi galakan kepada kerajaan Filipina untuk mewujudkan sebuah jabatan baru yang digelar Jabatan Kebudayaan dan Kesenian.[14] Semasa kempen dan hari pertama perkhidmatan rasmi presiden Rodrigo Duterte, Aguilar telah menyanyikan lagu Para sa Tunay na Pagbabago, yang merupakan salah satu lagu kempen Duterte dengan menggunakan irama daripada lagu Ipaglalaban Ko.[15] Aguilar merupakan penyanyi kegemaran Presiden Duterte.[16]
Kehidupan peribadi
Pada tahun 1978, Aguilar telah mengahwini Josephine Ponce Queipo. Mereka telah dikurniakan empat orang anak iaitu Maegan, Jonan, Isabella dan Jeriko. Walau bagaimanapun, perkahwinan mereka bermasalah dan mereka mula tinggal berasingan pada tahun 1997. Mereka bercerai pada tahun 2000 di London, United Kingdom.[17]
Aguilar telah mendedahkan bahawa sebelum beliau berkahwin dengan Queipo, beliau pernah berkahwin dengan Marilyn Angelo, tetapi perkahwinan tersebut tidak sah kerana paderi yang mengahwinkan mereka di Olongapo City, Zambales didapati tidak memiliki lesen.
Setelah Aguilar tinggal berasingan dengan Queipo, Aguilar telah menjalinkan hubungan dengan Antonette Martinez pada tahun 1998. Pada masa itu, Martinez baru berusia 17 tahun. Dua tahun kemudian, selepas perceraian Aguilar pada tahun 2000, Aguilar dan Martinez telah berkahwin di Las Vegas, Amerika Syarikat. Walau bagaimanapun, perkahwinan yang baru berusia lima tahun itu juga telah berakhir dengan perceraian.[18]
Pada 17 Oktober 2013, Aguilar mengakui secara terbuka, meskipun berlakunya kontroversi,[19] bahawa beliau sedang menjalinkan hubungan dengan seorang remaja wanita berumur 16 tahun yang bernama Jovie Gatdula Albao dengan perancangan untuk berkahwin dan mempunyai anak, kerana Jovie bertekad mahu mempunyai anak.[20][21][22]
Pada 22 November 2013, Aguilar telah mengahwini Jovie mengikut perundangan Islam di Buluan, Maguindanao.[23] Aguilar telah memeluk agama Islam enam bulan sebelum itu.[24] Nama Muslim beliau ialah Abdul Farid.[25][26]
Pada 3 Januari 2018, kediaman Aguilar di North Fairview, Quezon City telah musnah dalam satu kebakaran yang dilaporkan berpunca daripada bilik muzik beliau.[27] Kebakaran tersebut telah memusnahkan sebahagian besar barangan berharga Aguilar yang dianggarkan bernilai sekitar ₱15 juta, termasuk koleksi seni beliau, anugerah, alat muzik, rakaman piring hitam, dan memorabilia peribadi beliau yang lain. Aguilar sedang berada di bar dan restoran beliau, Ka Freddie's di Tomas Morato Avenue ketika kejadian. Isteri beliau Jovie, anak lelaki beliau Jonan, dan ibu mertua beliau berada di dalam kediaman tersebut semasa kejadian, tetapi mereka dapat menyelamatkan diri tanpa sebarang kecederaan dengan bantuan jiran mereka.[28]
Diskografi
Album studio
1978: Anak (Vicor/Polydor) / (Vicor/Sunshine)
1978: Buhay (Vicor)
1979: Freddie Aguilar (PDU)
1979: Kinabukasan (Vicor)
1979: Freddie Aguilar after Anak (Polydor International)
^Dorian, Frederick; Simon Broughton; Mark Ellingham; James McConnachie; Richard Trillo; Orla Duane (2000). World Music: The Rough Guide. Rough Guides. m/s. 216. ISBN1-85828-636-0. Dicapai pada 2009-07-06.
^ abcdMaceda, Teresita Gemenez (2007). "Problematizing the popular: the dynamics of Pinoy pop(ular) music and popular protest music". Inter-Asia Cultural Studies. 8 (3): 390–413. doi:10.1080/14649370701393766.