AliyahAliyah (Ibrani: עלייה, rumi: ʿAliyah "kenaikan", keberangkatan") adalah sebuah istilah yang dipergunakan luas untuk merujuk kepada penghijrahan orang Yahudi ke kawasan selatan tanah Syam terangkum dalam tanah Israel bersejarah disebutkan kitab Taurat. Pergerakan ini diterapkan menjadi polisi negara Israel lanjutan menguatnya fahaman utama Zionisme pada abad ke-19.[1] Sebanyak lebih 3 juta orang Yahudi telah berhijrah dan menempat di kawasan Syam didorong fahaman ini sejak tertubuhnya entiti Israel tahun 1948.[2] PengistilahanIstilah עלייה ʿaliyah asal Ibrani terbitan kata kerja עָלָה alá "naik" (juga serumpun Semitik Arab: عَلَا, rumi: `alā "menjadi tinggi"[3]). Kata ini mula-mula disebut dalam Kitab Kejadian menerangkan keadaan anak-anak Yakub yang "naik/berangkat" (עֹלִים olim) dari Mesir ke Kanaan untuk mengebumikan mayat ayah mereka:[4]
Ia kemudiannya berulang dalam Kitab Bilangan di mana Kaleb diceritakan cuba meyakinkan Musa agar kerabat mereka dapat menetap di tanah Kanaan sama yang disuruh tinjau:[5]
Pengungkapan begini dalam konteks perjalanan ke sesebuah tempat difahamkan kerana keadaan geografi kawasan Syam yang terletak 2,500 kaki (750 meter) lebih tinggi dari kawasan banyak diduduki orang Yahudi pada ketika kisah-kisah utama mengenai mereka maujud sama ada di Delta Nil, Mesopotamia atau Lembangan Mediterranean.[6] Rujukan
Information related to Aliyah |