Abdullah ibn Umm Maktum (Arab: عبد الله بن أم مكتوم) (meninggal dunia pada 636 M) adalah seorang sahabat Nabi Muhammad s.a.w. Selain itu, namanya juga dikenali sebagai `Amr ibn Umm Maktum dalam sesetengah penceritaan masyarakat. Ayat pertama dalam surah ‘Abasa telah menceritakan sebuah insiden mengenai beliau.[1]
Kehidupan Abdullah ibn Umm Maktum
Abdullah adalah anak daripada pasangan Qays bin Sayd dan Atikah binti Abdullah. Beliau buta sejak lahir, maka ibunya disebut Umm-Maktum (Ibu yang tersembunyi). Abdullah juga merupakan sepupu kepada Khadijah binti Khuwailid, iaitu isteri pertama Nabi Muhammad s.a.w. Beliau adalah antara individu pertama memeluk Islam. Nabi Muhammad s.a.w. pernah mengutuskan Abdullah dan Mus'ab ibn Umair ke Madinah untuk mengajar Al-Quran kepada penduduk di sana sebelum peristiwa Hijrah berlangsung.[2] Abdullah bersama-sama Bilal bin Rabah pernah dipilih sebagai muazin di Madinah oleh Nabi Muhammad s.a.w. Apabila Nabi Muhammad s.a.w. meninggalkan Madinah untuk menyertai peperangan, Abdullah telah menjadi imam kepada jemaah yang melakukan solat.[3]
Jasa dan Pengorbanan
Ketika Nabi Muhammad SAW meninggalkan Madinah untuk menyertai satu pertempuran, Abdullah diberi tanggungjawab untuk memimpin solat berjemaah.
Abdullah meminta izin Umar bin Al-Khattab, iaitu khalifah kedua dalam Khulafa al-Rasyidin, untuk membiarkan beliau mengambil bahagian dalam jihad walaupun buta. Umar bin Al-Khattab membenarkan Abdullah untuk mengambil bahagian dalam Pertempuran al-Qādisiyyah. Beliau bertugas dalam pertempuran sebagai penggerak utama tentera Islam dan beliau mati syahid dalam pertempuran itu.
Rujukan