Praefectura per Illyricum (condita anno 357) pars media Imperii Romani fuit.

Duo Dioeseses ad Praefecturam per Illyricum pertinuerunt:

• Dioecesis Moesiae
• Dioeceses Thraciae

Praefectus praetorio per Illyricum, qui primo Sirmii, deinde Thessalonicae sedem habuit, hanc regionem imperii administrabat. Qui inter alios et hi fuerunt:

• Vulcacius Rufinus, (347 - 352)
• -
• Flavius Florentius (360 - 361)
• Claudius Mamertinus (361 - 363)
• Sextus Claudius Petronius Probus (363 - 364)
• Claudius Mamertinus (bis, 364 - 365)
• -
• Quintus Clodius Hermogenianus Olybrius 378
• Eutropius (380 - 381)
• Flavius Hypatius (382 - 383)
• Vettius Agorius Praetextatus (384 - 385)
• Flavius Eutychianus (396 - 397) ?
• Flavius Florentius (ignoto anno, inter annos 422 - 428)
• Flavius Anthemius Isidorus (424)
• Flavius Ioannes (479)

Praefectura per Illyricum anno 357 ab imperatore Constantio II condita est, cum post mortem Constantini I haec regio ad Praefecturam Italiae pertinuisset. Anno 361 Iulianus imperator praefecturam sustulit. Annis 375 - 379 Gratiano imperatore restituta est et iterum 388 - 391. Cum Imperium Romanum anno 395 divisum esset, Praefectura per Illyricum pars Imperii Orientali fuit. Ab anno 379 Thessalonica caput praefecturae erat. Mansit ad saeculum 9.

• Index provinciarum Romanarum Diocletianarum

Haec stipula ad historiam spectat. Amplifica, si potes!