Computatio radiocarbonica

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Computatio radiocarbonica,[1] sive ratio 14C, sive chronometria radiocarbonica, est ratio per quam aetas cuiusdam rei biologicae ex relativa carbonii isotoporum copia determinari potest. Propterea, computatio radiocarbonica saepe adhibetur ad annum vel aevum rebus archaeologicis assignandum.

Talis ratio inter annos 1945 et 1955 a Willard Franciscus Libby chemico Americano excogitata est, qui hac inventione Praemium Nobelianum chemiae anno 1960 consecutus est.

Chronometria radiocarbonica aetatem materiei quae originem organicam habet (ossa, ligna, textilia fibrarum, semina) determinari sinit. Tempus dat relativum respectu praesentis, calendarii annis computatum, et materiei quaedam aetas inter 50000 circumscripta et centum annos determinari potest. Quae in archaeologia est praecipua ratio ad tempora rebus organicis repertis (id est quae carbonii atomos continent) assignanda.

Notae

  1. Pekkanen, Tuomo & Pitkäranta, Reijo, Lexicon hodiernae Latinitatis Finno-Latino-Finnicum (Helsinki: SKS, 2006), s.v. radiohiiliajoitus.

Bibliographia

  • Cheng, Hai, et al. 2018. "Atmospheric 14C/12C changes during the last glacial period from Hulu Cave." Science 362 (14 Decembris 2018): 1293–97. Epitome.

Nexus interni

Nexus externi

  • De regulatione radiocarbonii. (Anglice)