ჟან კალვინი
ფრანგ. Jean Calvin[1]
დაბადების თარიღი	10 ივლისი, 1509[1] [2]
დაბადების ადგილი	ნუაიონი, პიკარდია, საფრანგეთის სამეფო[3] [2]
გარდაცვალების თარიღი	27 მაისი, 1564[1] [2] (54 წლის)
გარდაცვალების ადგილი	ჟენევა, ჟენევის რესპუბლიკა[3] [2]
დასაფლავებულია	სამეფო სასაფლაო[4]
საქმიანობა	pastor[1] , Protestant reformer[1] , თეოლოგი[5] , ადვოკატი და მწერალი[6]
ენა	ფრანგული ენა
მოქალაქეობა	საფრანგეთის სამეფო[7] ჟენევის რესპუბლიკა
ალმა-მატერი	Collège de la Marche, Collège de Montaigu, University of Bourges, ორლეანის ძველი უნივერსიტეტი და ორლეანის უნივერსიტეტი[8]
Magnum opus	Institutes of the Christian Religion
მეუღლე	იდელეტ კალვინი
გავლენა მოახდინეს :::ნეტარი ავგუსტინე[9] და მარტინ ლუთერი
ხელმოწერა
ჟან კალვინი ვიკისაწყობში

ჟან კალვინი, ჟან კოვენი (ფრანგ. Jean Calvin, Jehan Cauvin, ლათ. Ioannes Calvinus; დ. 1509 ნუვაიონი, საფრანგეთი — გ. 1564, ჟენევა, შვეიცარია) — ფრანგი თეოლოგი, რეფორმატორი, კალვინიზმის დამფუძნებელი.

ჟან კოვენი დაიბადა 1509 წლის 10 ივლისს ქალაქ ნუაიონში, საფრანგეთი. 14 წლის ასაკში მამამისმა, ადვოკატმა ჟერარ კოვენმა, გაგზავნა პარიზის უნივერსიტეტში ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა და სამართლის სასწავლად. 1532 წელს ორლეანში დაიცვა სადოქტორო ხარისხი.

1536 წელს გაემგზავრა შვეიცარიის ქალაქ ბაზელში, თუმცა გზად შეჩერდა და, საბოლოოდ, დასახლდა ჟენევაში. იმავე წელს ქალაქიდან გაქცევა მოუწია, ვინაიდან ძალაუფლება მისმა მოწინააღმდეგეებმა ჩაიგდეს ხელთ. 1538–1541 წლებში სტრასბურში მღვდლად მსახურობდა. 1541 წელს ჟენევის მაგისტრატმა სთხოვა ქალაქში დაბრუნება. კალვინი დაბრუნდა ჟენევაში, სადაც სიკვდილამდე იცხოვრა. კალვინის რეფორმატორული იდეები არა მარტო შვეიცარიაში გავრცელდა, არამედ მრავალ სხვა ქვეყანაში.

მიუხედავად იმისა, რომ კალვინს არ ჰქონდა საერო ძალაუფლება, ნელ-ნელა ქალაქში დამყარდა რეჟიმი, რომელიც თეოკრატიულ დიქტატურას წააგავდა. კალვინს „ჟენევის პაპსაც“ კი უწოდებდნენ, ხოლო კალვინისტურ ჟენევას - „პროტესტანტულ რომს“^[10]. კალვინისტები სასტიკად უსწორდებოდნენ მოწინააღმდეგეებს: თავის შეურიგებელ მტრებს კოცონზე წვავდნენ. მიუხედავად ამისა, კალვინისტური ეკლესიის ორგანიზაციამ მაინც შეინარჩუნა შედარებით დემოკრატიული ხასიათი.

კალვინი გარდაიცვალა 1564 წლის 27 მაისს ქალაქ ჟენევაში.

იმ დროის ცნობილი მეცნიერი, ექიმი, თეოლოგი და ენათმეცნიერი მიგელ სერვეტი, რომელიც წერდა ნაშრომებს სამების დოგმატის წინააღმდეგ, ჩაება კალვინთან მიმოწერაში. კალვინმა რამდენიმე მიმოწერის შემდეგ, თავის მეგობარს მისწერა: „თუ სერვეტი ხელში ჩავიგდე, არ ვაცოცხლებ“. მართლაც, ცოტა ხანში პირველი მცდელობა კალვინის მხრიდან ვენაში მოხდა, სადაც სერვეტი გამოიჭირა და ბრალი დასდო. სერვეტი ციხეში ჩასვეს, თუმცა იგი გაიქცა ციხიდან, სანამ განაჩენს გამოუტანდნენ. ცოტა ხნის შემდეგ, სერვეტი ჟენევაში გამოჩნდა, სადაც კალვინმა თავისი ქადაგებისას მსმენელებში ამოიცნო და დააპატიმრებინა. ჟენევის კანონებით სხვა ქვეყნის მოქალაქის გასამართლება არ შეიძლებოდა, თუ იგი კრიმინალს არ ჩაიდენდა ქალაქში. თუმცა კალვინმა მთელი თავისი გავლენა გამოიყენა არა მარტო თავის ქვეყანაში, არამედ წერილები დააგზავნა სხვა ქალაქებში და სთხოვა იქ მყოფთ, რომ სერვეტის მოკვლაში დახმარებოდნენ.

საბოლოოდ, კალვინმა თავისი გაიტანა და განაჩენი 26 ოქტომბერს დამტკიცდა — 41 წლის სერვეტის ცეცხლზე დაწვა მიესაჯა. თავისი წიგნები მიაყარეს და ცეცხლი წაუკიდეს, მისი ბოლო სიტყვები იყო: „უფალო იესო ქრისტე, ძეო მარადიული ღვთისა, შემიწყალე მე“. კალვინი ამის შემდგომ წერდა: „უნდა განადგურდნენ ესენი (ანაბაპტისტები) ისე, როგორც ესპანელი სერვეტი გავანადგურე...“

1903 წელს კალვინისტებმა სერვეტის მკვლელობის ადგილას დაფა გააკეთეს წარწერით: „ვაღიარებთ და ვწუხვართ კალვინის შეცდომის გამო, რომელიც იყო მისი დროის შეცდომა.“^[11]

• „დარიგებები ქრისტიანულ რწმენაში“ (1536)

• „მოკლა კალვინმა სერვეტი?“ — სტენფორდ რივესი, 2008.
• „ერეტიკოსი, რომელზეც ნადირობდნენ“ — ბაინტონი.
• „ცივილიზაციის ისტორია — რეფორმაცია“ — ვილიან დურანტი.
• „ჟან კალვინის ცხოვრება, წერილები და ნაშრომები.“ — რეიბურნი და ჰიუ იანგი (1914).

• სერვეტისა და კალვინის დაპირისპირება დაარქივებული 2006-10-31 საიტზე Wayback Machine.
• ბრალდებები სერვეტისადმი