აპოლონ მაიკოვი
დაბადების თარიღი	23 მაისი (4 ივნისი), 1821[1] [2]
დაბადების ადგილი	მოსკოვი[1] [3]
გარდაცვალების თარიღი	8 (20) მარტი, 1897[1] [2] (75 წლის)
გარდაცვალების ადგილი	სანქტ-პეტერბურგი[1] [3]
დასაფლავებულია	ნოვოდევიჩის სასაფლაო
საქმიანობა	პოეტი, მთარგმნელი, ლიტერატურული კრიტიკოსი, მწერალი[4] და პუბლიცისტი
ენა	რუსული ენა
მოქალაქეობა	რუსეთის იმპერია
ალმა-მატერი	სანქტ-პეტერბურგის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
ჟანრი	narrative poetry და პოემა
ჯილდოები	პუშკინის პრემია, წმინდა ანას 1-ლი ხარისხის ორდენი, წმინდა ანას მე-2 ხარისხის ორდენი, წმინდა სტანისლავის 1-ლი ხარისხის ორდენი, წმინდა ვლადიმერის მე-2 ხარისხის ორდენი, წმინდა ვლადიმერის მე-3 ხარისხის ორდენი, წმინდა ვლადიმერის ორდენი და წმინდა სტანისლავის ორდენი
მეუღლე	ანა მაიკოვა
შვილ(ებ)ი	აპოლონ მაიკოვი
ხელმოწერა
აპოლონ მაიკოვი ვიკისაწყობში

აპოლონ ნიკოლოზის ძე მაიკოვი (დ. 23 მაისი (4 ივნისი), 1821, მოსკოვი — გ. 8 (20) მარტი, 1897, პეტერბურგი) — რუსი პოეტი.

პირველი ლექსი 1835 წელს გამოაქვეყნა, პირველი კრებული – 1842 წელს. ავტორია პოემებისა: „ორი ბედი“ (1845), „მაშენკა“, „ქალიშვილს“ (1846). 70-იანი წლებიდან მეტწილად რელიგიურ-ფილოსოფიურ ლექსებს წერდა. მაიკოვის შემოქმედებიდან საქართველოში პოპულარული იყო ლექსი „ქართველი ქალი“ (1842). ი. ჭავჭავაძემ „პასუხში“ (1861) დადებითად შეაფასა მისი ერთ-ერთი ლექსი. რ. ერისთავმა გადმოაკეთა მაიკოვის ლექსები „სათიბი“ და „ნანა“.

• ვ. შადური, ენციკლოპედია „საქართველო“