ალ-ნასირ ლი-დინ ალლაჰი (არაბ. الناصر لدين الله; დ. 1158 — გ. 2/6 ოქტომბერი, 1225) — აბასიანთა სახალიფოს ხალიფა 1180-1225 წლებში. მისი წინამორბედის, ალ-მუსთადის ვაჟი. მან სცადა აღედგინა სახალიფოს პირვანდელი დომინანტური როლი და ამ საქმეში საოცარ წარმატებებს მიაღწია, მიუხედავად იმისა, რომ სახალიფო, ფაქტობრივად, უკვე დიდი ხნის განმავლობაში სხვა დინასტიებს ექვემდებარებოდა. ალ-ნასირმა საკუთარი გავლენა გაავრცელა არა მხოლოდ სახალიფოს დედაქალაქ ბაღდადზე, არამედ შუამდინარეთსა და სპარსეთზეც, ამიტომ ისტორიკოსები მას უკანასკნელ ეფექტურ აბასიან ხალიფად მიიჩნევენ. მისი ხანგრძლივი, 45 წლიანი მმართველობის განმავლობაში, ბაღდადში სიმშვიდე დამყარდა, სწავლა-განათლება და კულტურული ცხოვრება კი გამოცოცხლდა.

სიცოცხლის უკანასკნელი სამი წელი ალ-ნასირი პარალიზებული და თითქმის ბრმა იყო, გარადცვალებამდე ოცი დღის განმავლობაში კი დიზენტერიით იტანჯებოდა.^[1]

• Bosworth, C. E. (1968). „The Political and Dynastic History of the Iranian World (A.D. 1000–1217)“, The Cambridge History of Iran, Volume 5: The Saljuq and Mongol periods. Cambridge: Cambridge University Press, გვ. 1–202. ISBN 0-521-06936-X. 
• William Muir, The Caliphate: Its Rise, Decline, and Fall.
• Hartmann, Angelika. An-Nasir li-Din Allah: Politik, Religion und Kultur in der späten Abbasidenzeit.