Visconti hélt áfram að gera myndir í anda nýraunsæisins allan 6. áratuginn en eftir 1960 tóku myndir hans að snúast meira um hnignun aðalsins. 1963 gerði hann stórmyndina Hlébarðinn eftir sögu Giuseppe Tomasi di Lampedusa. 1969 kom síðan út Ragnarök, Dauðinn í Feneyjum 1972 og Ludwig 1975 sem eru saman kallaðar „þýski þríleikurinn“. Á sama tíma fékkst hann við óperuleikstjórn og stjórnaði meðal annars nokkrum frægum uppfærslum með Mariu Callas í La Scala á 6. áratugnum.