De corpo alongado, ten un fociño moi longo e estreito, dúas aletas dorsais longas e baixas, con espiñas acanaladas e pequenas aletas pectoris, carecendo de aleta anal.
Vive a profundidades de entre 73 e 1.450 m. É ovovivíparo, cun máximo de doce crías por camada. Aliméntase de peixes óseos e camaróns.
Descrición
As principais características da zapata de bico son:[2]
Corpo alongado, que alcanza lonxitudes de 70 a 90 cm nos machos e de 70 a 110 nas femias.
Fociño moi longo, estreito e aplanado, a xeito de espátula.
Dentes diferentes. Os do maxilar superior son máis pequenos que os do inferior, en forma de lámina cunha punta vertical; os da mandíbula, máis grandes, son tamén máis anchos e cunha punta que varía entre a posición vertical e a oblicua.
Dúas aletas dorsais, con espiñas acanaladas, a primeira moi longa e baixa, coa orixe á altura das pectorais; segunda máis curta e alta e coa espiña máis longa que a da primeira. aletas pectorias pouco desenvolvidas. Carece de aleta anal.
Coloración gris apardazada no dorso e abrancazada no ventre.
Historia natural
A zapata de bico é unha especie común, pero pouco coñecida por habitar en augas profundas (tense rexistrado entre os 73 e os 1.450 m de profundidade) e sempre preto do fondo. Aliméntase sobre todo de peixes óseos de fondo e camaróns. É ovovivíparo, con camadas de entre 6 e 12 crías que miden ao nacer uns 30 cm.[2]
En Galicia
A especie aparece rexistrada en augas galegas por Solórzano et al., 1988,[3] pero nin este autor, na súa Guía dos peixes de Galicia,[4] nin Rodríguez Villanueva et al., 1992)[5] lle dan nome galego ningún, pero si o fan Lahuerta e Vázquez,[6] que lle adxudican o de zapata de bico e, como sinónimo, zapata paxariño.[7]
Estado de conservación
A IUCN cualifica o estado de conservación desta especie como LC (Pouco preocupante).[8]
↑Os nomes da especie son, en inglés, birdbeard dogfish (peixe can bico de paxaro"); en castelán, tollo pajarito; en francés, squale savate ("escualo zapatilla"), e en portugués, sapata' (este último, segundo os autores citados).
Compagno, Leonard; Marc Dando & Sarah Fowler (2005): Sharks of the World. New Jersey: Princeton University Press. ISBN 0-691-12072-2.
Lahuerta Mouriño, F. e Vázquez Álvarez, F. X. (2000): Vocabulario multilingüe de organismos acuáticos. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia. ISBN 84-453-2913-8, p. 190.
Moreno, Juan A. (2004): Guía de los tiburones de aguas ibéricas, Atlántico nororiental y Mediterráneo. Barcelona: Ediciones Omega. ISBN 978-84-282-1367-7.
Nelson, Joseph S. (2006): Fishes of the World. John Wiley & Sons. ISBN 0-471-25031-7.
Rodríguez Solórzano, Manuel; Sergio Devesa Regueiro e Lidia Soutullo Garrido (1983): Guía dos peixes de Galicia. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 84-7154-433-4.
Rodríguez Villanueva, X. L. e Xavier Vázquez (1992): Peixes do mar de Galicia. (I) Lampreas raias e tiburóns. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 84-7507-654-8.
Solórzano, Manuel R[odríguez]; José L. Rodríguez, José Iglesias, Francisco X, Pereira e Federico Álvarez (1988): Inventario dos peixes do litoral galego (Pisces: Cyclostomata, Chondrichthyes, Osteichthyes). O Castro-Sada, A Coruña: Cadernos da Área de Ciencias Biolóxicas (Inventarios). Seminario de Estudos Galegos, vol. IV. ISBN 84-7492-370-0.
