Xabier López López

(2018)
Biografía
Nacemento	29 de xaneiro de 1974 (50 anos) Bergondo, España
Educación	Universidade da Coruña
Actividade
Campo de traballo	Belas letras e literatura infantil e xuvenil
Lugar de traballo	Galicia
Ocupación	escritor
Obra
Obras destacables (2003) A vida que nos mata (2013) Cadeas
Familia
Irmáns	Paulo Carlos López
Premios
(2013)  Premio Xerais, premiado polo traballo Cadeas (2003)  Premio da Crítica de narrativa galega, premiado polo traballo A vida que nos mata (2003)  Premio García Barros, premiado polo traballo A vida que nos mata (2002)  Premio de novela curta Manuel Lueiro Rey (2001)  Premio Vicente Risco de Creación Literaria

Xabier López López, nado en Bergondo o 29 de xaneiro de 1974, é un escritor galego.

Veciño de Betanzos dende 1993, é licenciado en Dereito pola Universidade da Coruña. Desenvolveu, paralelamente á súa carreira literaria, diversas actividades relacionadas co asociacionismo de base que o levaron a presidir a Asociación Cultural Eira Vella (1999-2003), entidade editora da revista semestral A Xanela, onde viron a luz as súas primeiras achegas literarias a mediados dos anos noventa.

Colaborador ocasional de prensa escrita e dixital (A Nosa Terra, De Luns a Venres, Grial, entre outras), a súa carreira autorial, centrada na narrativa, contempla primordialmente a novela, sen desatender incursións ocasionais no relato ou no mundo do conto infantil.

• Doutor Deus, 1999, Sotelo Blanco.
• O caderno, 2001, Sotelo Blanco.
• O mono no espello, 2002, Sotelo Blanco. Publicada en castelán no 2014, co título El mono en el espejo, por editorial Baile del Sol.^[1]
• A estraña estrela, 2003, Galaxia.Publicada en portugués no 2004, co título A estranha estrela, por Deriva editores.^[2]
• A vida que nos mata, 2003, Galaxia. Publicada en castelán no 2014, co título La vida que nos mata, por Editorial Funambulista.^[3]
• Trinta e dous dentes, 2007, Galaxia. Publicada en castelán no 2015, co título Treinta y dos dientes, por Pulp Books.^[4]
• Os libros prestados, 2010, Galaxia. Publicada en castelán no 2013, co título Los libros prestados, por Libros de Pizarra.^[5]
• 1989, 2013, Biblos Clube de Lectores. Publicada en castelán no 2015 por Editorial Adeshoras.^[6]
• Cadeas, 2013, Xerais, Premio Xerais de novela. Publicada en castelán no 2017, co título Cadenas por editorial Hoja de Lata.^[7]
• Olympia Ring, 1934, 2014, Galaxia. Publicada en castelán no mesmo ano por Editorial Gregal.^[8]
• Max & Franz, 2018, Editorial Pre-Textos.
• 900 (2019). Galaxia. 904 páxs. ISBN 978-84-9151-389-6.^[9][10]
• Cocaína, 2022, Menino Morreu.
• Contrabiografía (2024). Vigo: Galaxia. 218 páxs. ISBN 978-84-1176-180-2.

• Biff, Bang, pow! (novela case negra), 1997, Sotelo Blanco.
• A vella quenlla perde os dentes, 2005, Edebé-Rodeira. Publicado en castelán no mesmo ano, co título El viejo tiburón pierde los dientes, por Edebé.^[11] Traducido ao árabe en 2015 por editorial Kalima, Emiratos Árabes Unidos. Publicado en chinés por Hubei Children´s Press.
• Cando Artur non era rei, 2012, Galaxia.
• Son un can!, 2013, Edebé-Rodeira. Publicado en castelán no mesmo ano, co título ¡Soy un perro, por Edebé. Publicado en chinés por Hubei Children´s Press.^[12]
• O home que sabía voar, 2015, Tambre-Edelvives. Publicado en castelán en 2017, co título El hombre que sabía volar, por Edelvives.^[13]
• Os tres desexos, 2017, Tambre-Edelvives.
• O segredo da vella librería, 2018, Galaxia.
• Tres segundos na zona, 2022, Oqueleo.
• Un frautista en Nilemah, 2023, Tambre-Edelvives. Publicado en castelán en 2023, co título Un flautista en Nilemah, por Edelvives

• Herbario, de Elena Poniatowska, incluído no volume A filla do filósofo, 2009, Galaxia.

• Ollos verdes/Ojos verdes en Trece por docena, 2005, Caballo de Troya.
• Vacheron Constantin en Manuel Lueiro Rey (1916-1990). A liberdade ferida, 2013, Xerais.
• Vida (e desventuras) dun libro (de poesía) en O libro dos libros, 2018, Galaxia.^[14]
• Amor aos animais en Contra o vento, 30 anos do premio García Barros, 2018, Galaxia.
• Do caso que lle aconteceu a Alfredo Aneiros en Miño (Antoloxía do relato galego actual), 2023, Xerais.

• Premio Risco de Literatura Fantástica no 2001, por O caderno.
• Premio de novela curta Manuel Lueiro Rey no 2002, por O mono no espello.
• Finalista do Premio San Clemente de lectores novos, por O mono no espello.
• Finalista do premio Losada Diéguez no 2003, por A estraña estrela.
• Premio García Barros no 2003, por A vida que nos mata.
• Premio da crítica española no 2003, por A vida que nos mata.
• Finalista do Premio de Novela europea Casino de Santiago, por A vida que nos mata.
• Finalista do premio Torrente Ballester no 2007, por Trinta e dous dentes.
• Premio Xerais en 2013, por Cadeas.
• Premio Fervenzas Literarias ao autor do ano 2013.
• Premio Fervenzas Literarias ao mellor libro de narrativa para adultos de 2013, por Cadeas.
• Premio Frei Martín Sarmiento ao mellor libro de 5º e 6º de Educación Primaria en 2017, por O home que sabía voar.
• Premio Juan March Cencillo de novela breve 2018 por Max & Franz.
• Premio Torrente Ballester 2018 de narrativa en lingua galega por 900.

É irmán do xornalista e político Paulo Carlos López.

É irmán da doutora en neurociencia Cristina López.

• Xabier López López na Biblioteca Virtual Galega.
• Entrevista a Xabier López feita polo alumnado de Literatura Galega do século XX no MGB Arquivado 02 de febreiro de 2017 en Wayback Machine.