O volapük é unha lingua auxiliar artificial, creada en 1879–1880 por Johann Martin Schleyer, un sacerdote católico de Baden, Alemaña. Schleyer cría que Deus lle dixera nun soño de crear unha lingua internacional. Nos anos seguintes, celebráronse conferencias de volapük en Friedrichshafen (1884), Múnic (1887) e París (1889). Nas dúas primeiras conferencias usouse o alemán, e na terceira só o volapük. En 1889, había 283 clubs, 25 xornais en volapük ou sobre a lingua, e 316 libros de texto en 25 linguas;[2] e nesa época dicíase que a lingua tiña un millón de falantes.[3] A finais do século XIX e comezos do XX, o volapük foi substituído polo Esperanto e o Ido.[4]
Notas
Véxase tamén
Outros artigos
Ligazóns externas
