Pouco se sabe da primeira parte da vida do papa Uxío I nada máis que era un romano do monte Aventino, e era coñecido pola súa santidade, xentileza, e caridade.
A súa elección tivo lugar durante a vixencia do seu antecesor, Martiño I depositado polo emperador Constante II, e fíxose por expresa vontade do emperador Constante II, un ano antes da morte de Martiño I, mentres este era conducido en cadeas a Constantinopla. O clero romano e o mesmo Uxío I non se opuxeron á vontade de Constante II, probablemente non por submisión ou medo, senón por motivos de oportunidade. Non quería indispoñer o emperador quen, por exemplo, tivese ter a posibilidade de facer elixir un papa monotelista; ou quizais dando mostras de condescendencia non se quixo comprometer aínda máis a xa precaria posición do papa Martiño I. Tivese o mesmo trato co seu antecesor se mentres tanto non morrese.
Prescribiu que os sacerdotes tivesen que gardar castidade perpetua.